2.3.1 POLE 1 – Zgłoszenie
Stosując kody podane w Części IV niniejszej Instrukcji wypełnić należy pierwszą i drugą część pola.
Trzecia część pola powinna pozostać niewypełniona.
2.3.2 POLE 2 – Nadawca/Eksporter oraz Sprzedający
Uwaga! Zgłoszenie celne w procedurach przywozowych może być dokonywane w formie komunikatu elektronicznego lub w formie papierowej na dokumencie SAD.
-
Komunikat elektroniczny przekazywany do systemu AIS/IMPORT
W komunikacie elektronicznym przesyłanym do systemu AIS/IMPORT możliwe jest wpisanie wielu nadawców/eksporterów w następujących przypadkach:
- na nagłówku zgłoszenia – wyłącznie w przypadku zgłoszeń zbiorczych kurierskich dokonywanych poprzez podanie w polu 37.2 kodu 2PL oraz polu 44 kodu 00200 lub zgłoszenia towaru w celu zamknięcia procedury składowania celnego, powstałego w następstwie zwyczajowych czynności obejmujących w szczególności procesy: konfekcjonowania, łączenia, mieszania – pod warunkiem, że towar będący przedmiotem zgłoszenia powstały w wyniku tych procesów, występuje w jednej pozycji zgłoszenia i ma wartość stanowiącą sumę wszystkich komponentów otrzymanych od różnych nadawców/eksporterów;
- na pozycjach towarowych – we wszystkich pozostałych przypadkach, gdy występują różni nadawcy/eksporterzy towarów. W tych przypadkach nie podaje się danych eksportera na poziomie nagłówka, a wyłącznie na pozycjach towarowych. W tych przypadkach nie podaje się również kodu 00200 i 2PL.”;
Następujące dane podaje się w odpowiednich atrybutach, w sposób wskazany w specyfikacji XML opublikowanej pod adresem: Usługi sieciowe - informacje i specyfikacje w zakładce System AIS –> Specyfikacje komunikatów AIS –> AIS/IMP
-
Podmiot Gospodarczy
Atrybut: PG Nadawca
Należy podać następujące dane ostatniego sprzedawcy towarów przed ich przywozem na obszar celny Unii:
- nazwa firmy – atrybut obowiązkowy (z..70);
- EORI – atrybut opcjonalny, ale jeżeli podmiotowi został nadany numer EORI i składający zgłoszenie dysponuje tym numerem, to powinien go zadeklarować w tym atrybucie;
- Numer identyfikacyjny – atrybut opcjonalny; numer identyfikujący podmiot (inny niż EORI i TIN);
- TIN – numer VAT poprzedzony dwuznakowym kodem kraju (w przypadku podmiotu polskiego jest to numer NIP poprzedzony znakami „PL”); atrybut opcjonalny, ale podanie tego numeru jest obligatoryjne, jeżeli jest on znany składającemu zgłoszenie w momencie jego sporządzania, chyba że podany został numeru EORI, to wtedy TIN się nie podaje;
- REGON – (z14 - jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić pięcioma zerami); w przypadku, gdy brak jest REGON, atrybutu nie należy wypełniać;
- Email – adres poczty elektronicznej – fakultatywnie.
Atrybut: PG Nadawca/Adres
Należy podać adres ostatniego sprzedawcy towarów przed ich przywozem na obszar celny Unii, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Atrybut: PG Sprzedający
Pole podlega wypełnieniu wyłącznie w procedurze dopuszczenia do obrotu (kody procedur wnioskowanych: 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 61, 63, 68) i tylko gdy sprzedający jest inny niż podany w zgłoszeniu nadawca/eksporter.
Nie może wystąpić jednocześnie PGSprzedający i OFSprzedający.
W atrybucie należy podać dane analogicznie jak dla PGNadawca.
-
Osoba fizyczna
Atrybut: OF Nadawca
Należy podać następujące dane ostatniego sprzedawcy, jeżeli jest osobą fizyczną, towarów przed ich przywozem na obszar celny Unii:
- pełne imię i nazwisko – dana obligatoryjna;
- PESEL – nadawany w Polsce jedenastocyfrowy symbol numeryczny, który pozwala na identyfikację osoby fizycznej; należy podać jeżeli numer taki istnieje; jednakże w tym elemencie musi być wypełniony albo atrybut PESEL albo atrybut Numer Identyfikacyjny;
- Numer Identyfikacyjny – jest to numer dokumentu potwierdzającego tożsamość zagranicznej osoby fizycznej (np. paszportu); podaje się w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL.
Atrybut: OF Nadawca/Adres
Adres osoby fizycznej, jako ostatniego sprzedawcy towarów przed ich przywozem na obszar celny Unii, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Atrybut: OF Sprzedający
Pole podlega wypełnieniu wyłącznie w procedurze dopuszczenia do obrotu (kody procedur wnioskowanych: 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 61, 63, 68) i tylko gdy sprzedający jest inny niż podany w zgłoszeniu nadawca/eksporter.
Nie może wystąpić jednocześnie PGSprzedający i OFSprzedający.
W atrybucie należy podać dane analogicznie jak dla OFNadawca.
Uwaga ogólna:
Dane PGNadawca albo OFNadawca, należy wypełnić albo na nagłówku zgłoszenia albo na pozycjach zgłoszenia, co oznacza, że nie może wystąpić sytuacja, kiedy dane nadawcy zostaną podane na nagłówku i na pozycjach zgłoszenia. Jeżeli dane wystąpią w nagłówku zgłoszenia, wówczas dotyczą wszystkich pozycji towarowych zgłoszenia, jeżeli nadawcy są różni, to należy na każdej pozycji towarowej podać nadawcę właściwego dla danego towaru.
Analogiczne zasady stosuje się do sprzedającego (PGSprzedajacy albo OFSprzedajacy).
-
Zgłoszenie w formie papierowej na dokumencie SAD
W tym polu podać należy:
- pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres ostatniego sprzedawcy towarów przed ich przywozem na obszar celny Unii, oraz w prawym dolnym rogu jej numer REGON, o ile podmiot posiada ten numer (14 znaków - jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić zerami). W przypadku braku nr REGON należy wpisać „BR”;
- w prawym górnym rogu numer EORI osoby.
W przypadku nadawcy/eksportera podanie numeru EORI jest opcjonalne, niemniej jeżeli nadawcy został nadany numer EORI i zgłaszający dysponuje tym numerem, to powinien go zadeklarować w tym polu.
Jeśli nr EORI nie został podany, należy w tym polu podać nr PLNIP lub w przypadku osoby fizycznej nr PESEL. W odniesieniu do osoby zagranicznej (podmioty unijne i z krajów trzecich) nieposiadającej polskiego numeru NIP lub numeru PESEL podaje się w tym miejscu jej krajowy numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT, poprzedzony kodem kraju (np. RU5221862551), albo inny numer identyfikacyjny tej osoby. Podanie tego numeru jest obligatoryjne, o ile jest on znany zgłaszającemu w momencie sporządzania zgłoszenia - w przypadku braku danych niezbędnych do wypełnienia podpola w prawym górnym rogu należy tam wprowadzić „BN”.
W przypadku przesyłek zbiorczych, gdy zgłoszenie dokonywane jest w formie papierowej bez zastosowania metod informatycznych, należy wpisać „Różni - 00200” i załączyć listę eksporterów/nadawców do zgłoszenia.
2.3.3 POLE 3 – Formularze
Pole wypełnia się tylko w przypadku, gdy zgłoszenie jest składane bez zastosowania metod informatycznych.
Podać należy kolejny numer formularza w powiązaniu z całkowitą liczbą zastosowanych formularzy SAD i formularzy uzupełniających SAD-BIS.
Przykład:
Jeżeli jest przedłożony jeden formularz SAD i dwa formularze uzupełniające SAD-BIS, to formularz SAD należy oznaczyć numerem 1/3, pierwszy formularz uzupełniający SAD-BIS numerem 2/3, a drugi - numerem 3/3.
Jeżeli zgłoszenie dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, tzn. wypełniane jest tylko jedno pole „Opis towarów”, to Pola 3 nie wypełnia się, natomiast jednocześnie koniecznym jest wpisanie cyfry 1 w Polu 5.
2.3.4 POLE 5 – Pozycje
Wpisać należy całkowitą liczbę zgłoszonych pozycji towarowych.
2.3.5 POLE 6 – Liczba opakowań
Wpisać należy całkowitą liczbę opakowań, przez co należy rozumieć sumę:
- liczby opakowań,
- ilości sztuk dla towarów nieopakowanych,
- wartości 1 dla każdego towaru masowego.
Dla towarów nieopakowanych, opisanych w Polu 31, dla których podano dane identyfikacyjne opakowań wg kodu "NE" – w całkowitej sumie opakowań należy ująć liczbę sztuk tych towarów.
Dla towarów masowych, opisanych w Polu 31, dla których podano dane identyfikacyjne opakowań wg kodów: "VQ", "VG", "VL", "VY", "VR", "VO" - w całkowitej sumie opakowań należy ująć liczbę tych kodów występujących w zgłoszeniu (bez podawania liczby opakowań/sztuk).
Jeżeli kontener zawiera więcej niż jedno opakowanie, należy wpisać liczbę tych opakowań.
2.3.6 POLE 7 – Numer referencyjny
Wypełnia się poprzez umieszczenie w tym polu handlowego numeru referencyjnego przydzielonego przez osobę danej przesyłce. Wypełnienie tego pola w przypadku zgłoszenia składanego z zastosowaniem metod informatycznych jest obowiązkowe (w przypadku zgłoszeń składanych bez zastosowania metod informatycznych pole to jest fakultatywne dla zgłaszających).
2.3.7 POLE 8 – Odbiorca oraz Kupujący
- Komunikat elektroniczny przekazywany do systemu AIS/IMPORT
Odbiorcą jest osoba, która składa zgłoszenie przywozowe lub na rzecz której takie zgłoszenie jest składane.
Następujące dane podaje się w odpowiednich atrybutach, w sposób wskazany w specyfikacji XML:
- Podmiot Gospodarczy
Atrybut: PG Odbiorca
Należy podać następujące dane podmiotu gospodarczego, który składa zgłoszenie lub na rzecz którego zgłoszenie jest składane:
- nazwa firmy (z..70);
- EORI – pole obligatoryjne z wyjątkiem objęcia towarów procedurą odprawy czasowej oraz w przypadku podmiotu krajowego nieobjętego obowiązkiem EORI, który powinien wtedy podać numer TIN;
- Numer identyfikacyjny – numer identyfikujący podmiot (inny niż EORI i TIN) w przypadku zgłoszenia o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej, gdy podmiot niemający siedziby w Unii nie posiada ani EORI ani TIN;
- TIN – numer VAT poprzedzony dwuznakowym kodem kraju (w przypadku podmiotu polskiego jest to numer NIP poprzedzony znakami „PL”); podmioty nieobjęte obowiązkiem EORI w atrybucie TIN identyfikowane są poprzez PLNIP albo numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT poprzedzony kodem innego kraju członkowskiego UE (np. PT123456789); nie wypełnia się TIN również w przypadku podania „Numeru Identyfikacyjnego” dla odprawy czasowej;
- REGON (z14) – jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić pięcioma zerami); w przypadku, gdy brak jest REGON, atrybutu nie należy wypełniać;
- Email – adres poczty elektronicznej – fakultatywnie.
Atrybut: PG Odbiorca/Adres
Należy podać adres podmiotu gospodarczego, który powinien odebrać towary, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Uwaga: W atrybucie TIN nie da się wpisać dowolnego ciągu znaków - należy podawać numery zgodnie z regułami G3 i G6 opisanymi w SXML dla AIS/IMPORT, czyli:
Reguła G3:
TIN musi posiadać jedną z następujących konstrukcji:
- 'PL' + 10 cyfr,
- 'AT' + 'U' + 8 cyfr,
- 'BE' + 9 cyfr albo ‘BE’+ 10 cyfr,
- 'DK' + 8 cyfr,
- 'FI' + 8 cyfr,
- 'FR' + 11 cyfr,
- 'FR' + litera od A do Z oprócz 'I' oraz 'O' + 10 cyfr,
- 'FR' + 1 cyfra + litera od A do Z oprócz 'I' oraz 'O' + 9 cyfr,
- 'FR' + 2 litery od A do Z oprócz 'I' oraz 'O' + 9 cyfr,
- 'EL' + 9 cyfr,
- 'ES' + litera od A do Z + 8 cyfr,
- 'ES' + 8 cyfr + litera od A do Z,
- 'ES' + litera od A do Z + 7 cyfr + litera od A do Z,
- 'NL' + 9 cyfr + 'B' + 2 cyfry (z wyłączeniem kombinacji '00'),
- 'IE' + 7 cyfr + litera od A do Z,
- 'IE' + 1 cyfra + litera od A do Z + 5 cyfr + litera od A do Z,
- 'IE' + 1 cyfra + znak '+' + 5 cyfr + litera od A do Z,
- 'IE' + 1 cyfra + znak '*' + 5 cyfr + litera od A do Z,
- 'LU' + 8 cyfr,
- 'DE' + 9 cyfr,
- 'PT' + 9 cyfr,
- 'SE' + 12 cyfr,
- 'GB' + 9 cyfr,
- 'GB' + 12 cyfr,
- 'GB' + 'GD' + 3 cyfry,
- 'GB' + 'HA' + 3 cyfry,
- 'IT' + 11 cyfr,
- 'CY' + 8 cyfr + litera od A do Z,
- 'CZ' + 8 cyfr,
- 'CZ' + 9 cyfr,
- 'CZ' + 10 cyfr,
- 'EE' + 9 cyfr,
- 'LT' + 9 cyfr,
- 'LT' + 12 cyfr,
- 'LV' + 11 cyfr,
- 'MT' + 8 cyfr,
- 'SK' + 9 cyfr,
- 'SK' + 10 cyfr,
- 'SI' + 8 cyfr,
- 'HU' + 8 cyfr.
Reguła G6: Wartość atrybutu nie może być pusta tj. atrybut nie może być podany w postaci: atrybut="" lub atrybut=" " – same białe znaki (zamiast podawania pustego atrybutu nie podaje się go wcale).
Uwaga! Jeżeli odbiorca nie działa przez przedstawiciela, czyli odbiorca jest zgłaszającym, to informację o tym podaje się na wszystkich pozycjach towarowych w atrybucie: „Informacja dodatkowa” (odpowiednik pola 44) poprzez podanie kodu „00500”.
Atrybut: PG Kupujący
Pole podlega wypełnieniu wyłącznie w procedurze dopuszczenia do obrotu (kody procedur wnioskowanych: 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 61, 63, 68) i tylko gdy kupujący jest inny niż podany w zgłoszeniu odbiorca.
Jeżeli zgłaszający poda dane kupującego na nagłówku, wówczas dane te nie mogą wystąpić na pozycji zgłoszenia. Jeżeli dane wystąpią na nagłówku zgłoszenia, wówczas dotyczą wszystkich pozycji towarowych tego zgłoszenia.
Ponadto nie może wystąpić jednocześnie PGKupujący i OFKupujący.
W atrybucie należy podać dane analogicznie jak dla PGOdbiorca.
- Osoba fizyczna
Atrybut: OF Odbiorca
- pełne imię i nazwisko;
- PESEL – nadawany w Polsce jedenastocyfrowy symbol numeryczny, który pozwala na identyfikację osoby fizycznej; należy podać jeżeli numer taki istnieje; jednakże w tym elemencie musi być wypełniony albo atrybut PESEL albo atrybut Numer Identyfikacyjny;
- Numer Identyfikacyjny – jest to numer dokumentu potwierdzającego tożsamość zagranicznej osoby fizycznej (np. paszportu); podaje się w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL.
Atrybut: OF Odbiorca/Adres
Adres osoby fizycznej, która powinna odebrać towary, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
W przypadku zgłoszeń do procedury składowania celnego (71xx, 76xx) w polu 8 – Odbiorca, w sekcji [Podmiot gospodarczy] w atrybutach: [PG Odbiorca], [PG Odbiorca/Adres] należy podać dane: [nazwa firmy, numer EORI] oraz adres przedsiębiorcy, czyli: [kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu] osoby uprawnionej do korzystania z procedury składowania celnego.
Atrybut: OF Kupujący
Pole podlega wypełnieniu wyłącznie w procedurze dopuszczenia do obrotu (kody procedur wnioskowanych: 40, 42, 43, 44, 45, 46, 48, 61, 63, 68 ) i tylko gdy podany w zgłoszeniu odbiorca jest inny niż kupujący.
Jeżeli zgłaszający poda dane kupującego na nagłówku, wówczas dane te nie mogą wystąpić na pozycji zgłoszenia. Jeżeli dane wystąpią na nagłówku zgłoszenia, wówczas dotyczą wszystkich pozycji towarowych tego zgłoszenia.
Ponadto nie może wystąpić jednocześnie PGKupujący i OFKupujący.
W atrybucie należy podać dane analogicznie jak dla PGOdbiorca.
-
Zgłoszenie w formie papierowej na dokumencie SAD
W tym polu podać należy:
- imię i nazwisko oraz adres osoby, która składa zgłoszenie przywozowe lub w imieniu której takie zgłoszenie jest składane oraz w prawym dolnym rogu jej numer REGON, o ile podmiot posiada ten numer (14 znaków – jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić zerami). W przypadku braku nr REGON należy wpisać „BR”. Jeżeli nazwa firmy przekracza 35 znaków, to jako „nazwa” podmiotu powinna być podana nazwa skrócona firmy w takim brzmieniu, w jakim jest to wpisane w nazwie skróconej w systemie EORI;
- w prawym górnym rogu numer EORI osoby.
Podmioty nieobjęte obowiązkiem EORI, zamiast nr EORI podają:
- PLNIP, albo
- numer PESEL – w przypadku krajowej osoby fizycznej, albo
- inny numer identyfikacyjny – w przypadku podmiotu krajowego nieobjętego obowiązkiem EORI, NIP, PESEL (np. ambasady, konsulaty) oraz w przypadku osoby zagranicznej, w tym także osoby fizycznej, nieposiadającej numeru EORI i PLNIP (podaje się w tym miejscu jej krajowy numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT, poprzedzony kodem kraju, np. RU5221862551).
W przypadku przesyłek zbiorczych, gdy zgłoszenie dokonywane jest w formie papierowej bez zastosowania metod informatycznych, należy wpisać „Różni - 00200” i załączyć listę odbiorców do zgłoszenia.
2.3.8 POLE 12 – Szczegóły dotyczące wartości
W tym polu należy podać kod:
E – gdy dla ustalania wartości celnej niektórych towarów łatwo psujących się sprowadzanych do konsygnacji stosowane są ceny jednostkowe (art. 142 ust. 6 oraz załącznik 23-02 do rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447) lub, gdy wartość celna niektórych owoców i warzyw ustalana jest zgodnie z rozporządzeniem delegowanym Komisji (UE) 2017/891 i rozporządzeniem wykonawczym Komisji (UE) 2017/892. Niezależnie od powyższego należy wpisać odpowiedni kod przewidziany w opisie Pola 37.
F – gdy w celu ustalania wartości celnej stosowana jest inna metoda, niż metoda wartości transakcyjnej.
G – gdy dla ustalenia wartości celnej zastosowano różne metody ustalenia wartości celnej. Kod „G” należy wpisać w przypadku, gdy na zgłoszeniu celnym występuje kilka pozycji towarowych, dla których zastosowano różne metody ustalania wartości celnej. Kod ten stosuje się również w przypadku, gdy różne metody ustalania wartości celnej zastosowano dla jednej pozycji towarowej.
Przykład 1: w przypadku zgłoszenia celnego zawierającego dwie pozycje towarowe, gdzie dla pozycji 1 zastosowano metodę wartości transakcyjnej towarów podobnych, a dla pozycji 2 metodę wartości transakcyjnej, należy wpisać:
Pole 12 – „G”.
Pole 43 – „3” dla pozycji 1.
„1” dla pozycji 2.
Przykład 2: w przypadku zgłoszenia celnego zawierającego jedną pozycję towarową i zastosowania metody wartości transakcyjnej dla zakupionej części dostawy oraz metody wartości transakcyjnej towarów identycznych dla stwierdzonej nadwyżki w dostawie, należy wpisać:
Pole 12 – „G”.
Pole 43 – „1 i 2”
H – gdy stosowany jest art. 73 lit. b) UKC – dla przypadków, w których zainteresowany podmiot uzyskał pozwolenie na uproszczone określanie elementów dodawanych do ceny faktycznie zapłaconej lub elementów niewłączanych do wartości celnej.
J – gdy stosowany jest art. 73 lit. a) UKC – dla przypadków, w których zainteresowany podmiot uzyskał pozwolenie na uproszczone określane elementów stanowiących część ceny faktycznie zapłaconej lub należnej.
K – gdy nie występuje żadna z sytuacji opisanych w kodach E – J.
2.3.9 POLE 14 – Zgłaszający/Przedstawiciel
W polu tym, aby określić zgłaszającego lub status jego przedstawiciela, przed pełnym nazwiskiem i adresem wpisać należy jeden z podanych poniżej kodów (n1):
1 – Zgłaszający,
2 – Przedstawiciel (przedstawicielstwo bezpośrednie w rozumieniu w art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego),
3 – Przedstawiciel (przedstawicielstwo pośrednie w rozumieniu art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego).
W przypadku, gdy dane podawane są lub drukowane na dokumencie papierowym, kody powinny zostać umieszczone w nawiasach kwadratowych np. [2].
Ponadto wpisać należy:
-
Komunikat elektroniczny przekazywany do systemu AIS/IMPORT
W odniesieniu do przedstawiciela zasadą jest, że dane przedstawiciela bezpośredniego podawane są w atrybucie „Przedstawiciel” (przedstawiciel bezpośredni nie jest „zgłaszającym” w rozumieniu art. 5 pkt 15 UKC, a co się z tym wiąże – nie jest dłużnikiem), natomiast dane przedstawiciela pośredniego podawane są w atrybucie „Zgłaszający”, jako że zgodnie z ww. art. 5 pkt 15 UKC jest on „zgłaszającym” oraz zgodnie z art. 77 ust. 3 UKC jest „dłużnikiem”.
W komunikacji z systemem AIS/IMPORT występują odrębne elementy: „Zgłaszający” i „Przedstawiciel”, które należy wypełniać w sposób opisany poniżej.
W elemencie „Przedstawiciel” podaje się dane podmiotu będącego przedstawicielem bezpośrednim oraz kod rodzaju przedstawicielstwa (kod „2” albo „3”), natomiast w elemencie „Zgłaszający” podaje się dane przedstawiciela pośredniego.
Kody przedstawicielstw – należy wpisać jeden z podanych kodów (n1):
„2” – przedstawicielstwo bezpośrednie (w rozumieniu w art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego), albo
„3” – przedstawicielstwo pośrednie (w rozumieniu w art. 18 ust. 1 Unijnego Kodeksu Celnego).
-
Przedstawiciel
- Podmiot Gospodarczy
Atrybut: PG Przedstawiciel
Należy podać następujące dane podmiotu gospodarczego, który działa jako przedstawiciel bezpośredni:
- nazwa firmy (z..70);
- EORI – pole obligatoryjne z wyjątkiem objęcia towarów procedurą odprawy czasowej oraz w przypadku podmiotu krajowego nieobjętego obowiązkiem EORI, który powinien wtedy podać numer TIN;
- Numer Identyfikacyjny – numer identyfikujący podmiot (inny niż EORI i TIN) w przypadku zgłoszenia o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej, gdy podmiot niemający siedziby w Unii nie posiada ani EORI ani TIN;
- TIN – numer VAT poprzedzony dwuznakowym kodem kraju (w przypadku podmiotu polskiego jest to numer NIP poprzedzony znakami „PL”); podmioty nieobjęte obowiązkiem EORI w atrybucie TIN identyfikowane są poprzez PLNIP albo numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT poprzedzony kodem innego kraju członkowskiego UE (np. PT123456789); nie wypełnia się TIN również w przypadku podania Numeru Identyfikacyjnego dla odprawy czasowej;
- REGON (z14) – jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić pięcioma zerami); w przypadku, gdy brak jest REGON, atrybutu nie należy wypełniać;
- Email – adres poczty elektronicznej – fakultatywnie;
- Rodzaj Przedstawicielstwa – w przypadku wystąpienia przedstawiciela obligatoryjnie należy podać kod „2” albo „3”;
- Placówka Podmiotu – identyfikator placówki podmiotu; atrybut używany jest do identyfikacji placówki podmiotu przy wysyłaniu i odbieraniu komunikatów przez interfejs niewizualny.
Atrybut: PG Przedstawiciel/Adres
Należy podać adres podmiotu gospodarczego działającego jako przedstawiciel bezpośredni, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Uwaga:
Jeżeli w atrybucie „PG Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „2” należy wypełnić atrybut „PG Przedstawiciel” danymi przedsiębiorcy będącego przedstawicielem bezpośrednim.
Jeżeli w atrybucie „PG Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „3” należy wypełnić atrybut „PG Zgłaszający” danymi przedsiębiorcy będącego przedstawicielem pośrednim.
- Osoba fizyczna
Atrybut OF Przedstawiciel
Należy podać następujące dane osoby fizycznej, która działa jako przedstawiciel bezpośredni:
- pełne imię i nazwisko;
- PESEL – nadawany w Polsce jedenastocyfrowy symbol numeryczny, który pozwala na identyfikację osoby fizycznej; należy podać jeżeli numer taki istnieje; jednakże w tym elemencie musi być wypełniony albo atrybut PESEL albo atrybut Numer Identyfikacyjny;
- Numer Identyfikacyjny – jest to numer dokumentu potwierdzającego tożsamość zagranicznej osoby fizycznej (np. paszportu); podaje się w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL;
- Rodzaj Przedstawicielstwa – w przypadku wystąpienia przedstawiciela obligatoryjnie należy podać kod „2” albo „3”;
- Placówka Podmiotu – identyfikator placówki podmiotu; atrybut używany jest do identyfikacji placówki podmiotu przy wysyłaniu i odbieraniu komunikatów przez interfejs niewizualny.
Atrybut: OF Przedstawiciel/Adres
Adres osoby fizycznej, która działa jako przedstawiciel bezpośredni, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Uwaga:
Jeżeli w atrybucie „OF Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „2” należy wypełnić atrybut „OF Przedstawiciel” danymi osoby fizycznej będącego przedstawicielem bezpośrednim.
Jeżeli w atrybucie „OF Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „3” należy wypełnić atrybut „OF Zgłaszający” danymi osoby fizycznej będącego przedstawicielem pośrednim.
-
Zgłaszający
-
Podmiot Gospodarczy
-
Atrybut: PG Zgłaszający
Należy podać następujące dane podmiotu gospodarczego, który działa jako przedstawiciel pośredni:
- nazwa firmy (z..70);
- EORI – pole obligatoryjne z wyjątkiem objęcia towarów procedurą odprawy czasowej oraz w przypadku podmiotu krajowego nieobjętego obowiązkiem EORI, który powinien wtedy podać numer TIN;
- Numer Identyfikacyjny – numer identyfikujący podmiot (inny niż EORI i TIN) w przypadku zgłoszenia o objęcie towaru procedurą odprawy czasowej, gdy podmiot niemający siedziby w Unii nie posiada ani EORI ani TIN;
- TIN – numer VAT poprzedzony dwuznakowym kodem kraju (w przypadku podmiotu polskiego jest to numer NIP poprzedzony znakami „PL”); podmioty nieobjęte obowiązkiem EORI w atrybucie TIN identyfikowane są poprzez PLNIP albo numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT poprzedzony kodem innego kraju członkowskiego UE (np. PT123456789); nie wypełnia się TIN również w przypadku podania Numeru Identyfikacyjnego dla odprawy czasowej;
- REGON (z14) – jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić pięcioma zerami); w przypadku, gdy brak jest REGON, atrybutu nie należy wypełniać;
- Email – adres poczty elektronicznej – fakultatywnie;
- Placówka Podmiotu – identyfikator placówki podmiotu; atrybut używany jest do identyfikacji placówki podmiotu przy wysyłaniu i odbieraniu komunikatów przez interfejs niewizualny.
Atrybut: PG Zgłaszający/Adres
Należy podać adres podmiotu gospodarczego działającego jako przedstawiciel pośredni, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Uwaga: Atrybut „PG Zgłaszający” wypełnia się jeżeli w atrybucie „PG Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „3”
- Osoba fizyczna
Atrybut OF Zgłaszający
Należy podać następujące dane osoby fizycznej, która działa jako przedstawiciel pośredni:
- pełne imię i nazwisko;
- PESEL – nadawany w Polsce jedenastocyfrowy symbol numeryczny, który pozwala na identyfikację osoby fizycznej;
- Numer Identyfikacyjny – jest to numer dokumentu potwierdzającego tożsamość zagranicznej osoby fizycznej (np. paszportu); podaje się w przypadku osoby nieposiadającej numeru PESEL;
- Placówka Podmiotu – identyfikator placówki podmiotu; atrybut używany jest do identyfikacji placówki podmiotu przy wysyłaniu i odbieraniu komunikatów przez interfejs niewizualny.
Atrybut: OF Zgłaszający/Adres
Adres osoby fizycznej, która działa jako przedstawiciel pośredni, czyli: kod pocztowy, kraj, miejscowość, ulica i numer domu.
Uwaga: Atrybut „OF Zgłaszający” wypełnia się jeżeli w atrybucie „OF Przedstawiciel” wpisany został kod przedstawicielstwa „3”.
- Zgłoszenie w formie papierowej na dokumencie SAD
W tym polu podać należy:
- pełne imię i nazwisko (nazwę) oraz adres zgłaszającego/przedstawiciela oraz w prawym dolnym rogu jej numer REGON, o ile podmiot posiada ten numer (14 znaków – jeśli osoba posiada REGON 9-znakowy, należy go dopełnić zerami). W przypadku braku nr REGON należy wpisać „BR”;
- w prawym górnym rogu numer EORI osoby.
Podmioty nieobjęte obowiązkiem EORI, zamiast nr EORI podają:
- PLNIP, albo
- numer PESEL – w przypadku krajowej osoby fizycznej, albo
- inny numer identyfikacyjny – w przypadku podmiotu krajowego nieobjętego obowiązkiem EORI, NIP, PESEL (np. ambasady, konsulaty) oraz w przypadku osoby zagranicznej, w tym także osoby fizycznej, nieposiadającej numeru EORI i PLNIP (podaje się w tym miejscu jej krajowy numer identyfikacyjny dla potrzeb VAT, poprzedzony kodem kraju, np. RU5221862551).
Bez względu na formę zgłoszenia, jeżeli:
- przedstawicielem pośrednim jest agent celny lub agencja celna działająca przez agenta celnego,
- przedstawicielem bezpośrednim jest agent celny lub osoba, w imieniu której czynności dokonuje upoważniony pracownik wpisany na listę agentów celnych,
- w imieniu firmy występuje pracownik będący agentem celnym
dodatkowo w stosownym atrybucie (forma elektroniczna) bądź w lewym dolnym rogu pola (forma papierowa) należy podać datę i numer wpisu na listę agentów celnych.
Agenci celni zarejestrowani w Polsce powinni podać w zgłoszeniu celnym numer wpisu na listę agentów celnych w następujący sposób: kod kraju (a2) wraz z numerem składającym się z 6 cyfr (od 000001 do 999999), zgodnie ze strukturą numeru podaną w obwieszczeniu Ministra Finansów z dnia 26 sierpnia 2015 r. w sprawie ogłoszenia listy agentów celnych (Dz. Urz. Ministra Finansów z dnia 31 sierpnia 2015 r., poz. 55).
Przykład: PL018999
Agenci celni zarejestrowani w innym państwie niż Polska, powinni podać kod kraju rejestracji (a2), a następnie numer nadany im w państwie rejestracji, zgodnie ze strukturą numeru właściwą dla danego państwa.
W przypadku, gdy zgłaszający i odbiorca są tą samą osobą, w atrybucie/polu tym zamiast powyższych danych wpisać należy kod informacji dodatkowej „Odbiorca – 00500”, przy czym w komunikacie elektronicznym wystarczy podać sam kod „00500”.
Przykłady:
Odbiorca działa przez przedstawiciela pośredniego np. agencje celną. Wpisać należy:
[3] a następnie nazwisko (nazwę) adres, numer identyfikacyjny (TIN i/lub EORI) i numer REGON przedstawiciela pośredniego. Dodatkowo agent celny działający w imieniu agencji celnej wpisuje datę i numer wpisu na listę agentów celnych.
Odbiorca działa przez przedstawiciela bezpośredniego np. przez agenta celnego. Wpisać należy:
[2] a następnie nazwisko i adres przedstawiciela bezpośredniego. W przypadku agenta celnego dane te obejmują datę i numer wpisu na listę agentów celnych, które wpisywane są w lewym dolnym rogu pola.
Odbiorca (firma) działa przez pracownika.
Wpisać należy:
Odbiorca – 00500
Jeżeli pracownikiem firmy jest osoba wpisana na listę agentów celnych zapis będzie identyczny, aczkolwiek dodatkowo w lewym dolnym rogu pola należy podać datę i numer wpisu na listę agentów celnych.
Odbiorca sam zgłasza. Wpisać należy:
Odbiorca – 00500.
2.3.10 POLE 15 – Kraj wysyłki/wywozu
Przy użyciu kodów z Części IV Instrukcji w Polu 15a podać należy kod kraju, z którego towary zostały pierwotnie wysłane do Państwa Członkowskiego przywozu.
Jeżeli w państwie pośrednim transportu w stosunku do towarów miały miejsce zatrzymania (zajęcia) lub inne czynności prawne (np. zajęcie dla potrzeb postępowania prokuratorskiego lub sądowego itp.) nie związane co do swej istoty z transportem, za kraj wysyłki uznaje się ostatni kraj pośredni transportu, w którym te czynności (zatrzymania) miały miejsce.
Przykład: Towar wysłany z Indii, w Rosji zostaje zatrzymany do postępowania prokuratorskiego, a następnie po wyjaśnieniu sprawy, przez Ukrainę wprowadzony jest do Polski (Unii) – krajem wywozu jest Rosja.
Przez zatrzymanie rozumie się każde czasowe (przejściowe) wstrzymanie transportu towarów, które miało miejsce w trakcie przewozu do miejsca ostatecznego przeznaczenia.
Natomiast przez czynność prawną (zdarzenie prawne) rozumie się każdą transakcję handlową lub czynność o podobnym charakterze, przewidzianą w prawie (np. sprzedaż, przetworzenie robocze).
Zatrzymanie lub czynność prawna zaistniała w państwie ostatecznego przeznaczenia nie prowadzi do zmiany kraju wywozu/wysyłki.
Zatrzymanie lub czynność prawna związane z transportem (które nie powodują zmiany kraju wywozu) to przykładowo zmiana środka transportu, czynności mające na celu zapewnienie, aby w trakcie transportu towary nie pogorszyły swojego stanu, czasowe składowanie czy doładunek na środek transportu.
Przykłady:
Dopuszczenie do obrotu (FC – Free Circulation) w Polsce po procedurze tranzytu (TP- Transit Procedure) z Niemiec do Polski:
Objęcie w Polsce procedurą uszlachetniania czynnego (IP – Placing under the Inward Processing Procedure) po procedurze składowania celnego (CW – Customs Warehouse Procedure) w Polsce
Dopuszczenie do obrotu (FC) w Polsce po procedurze składowania celnego (CW) we Francji i procedurze tranzytu (TP) z Francji do Polski:
Dopuszczenie do obrotu (FC) w Polsce po procedurze uszlachetniania czynnego (IP - Inward Processing Procedure) na Słowacji i po następującej po niej procedurze tranzytu (TP) ze Słowacji do Polski.
Dopuszczenie do obrotu (FC) w Polsce po procedurze składowania celnego (CW) w Szwecji i procedurze tranzytu (TP) ze Szwecji na Łotwę, po procedurze uszlachetniania czynnego (IP) na Łotwie i procedurze tranzytu (TP) z Łotwy do Polski.
Pola 15b nie wypełnia się.
2.3.11 POLE 17 – Kraj przeznaczenia
W polu 17a wpisuje się podany w Części IV Instrukcji kod kraju zgodnie z następującymi zasadami:
- w przypadku formalności dotyczących dopuszczenia do obrotu, w tym końcowego przeznaczenia i wprowadzenia do obrotu krajowego, podać kod Unii dla Państwa Członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej. Jednakże w przypadku gdy w chwili sporządzania zgłoszenia celnego wiadomo, iż towary zostaną wysłane do innego Państwa Członkowskiego po zwolnieniu, należy podać kod tego ostatniego państwa członkowskiego;
- w przypadku formalności dotyczących procedury uszlachetniania czynnego podać kod Unii dla Państwa Członkowskiego, w którym odbywa się pierwszy etap przetwarzania;
- w przypadku formalności dotyczących odprawy czasowej podać kod Unii dla Państwa Członkowskiego, w którym towary mają zostać użyte po raz pierwszy;
- w przypadku formalności dotyczących składowania celnego podać kod Unii dla Państwa Członkowskiego, w którym towary znajdują się w chwili zwolnienia do procedury celnej.
Pola 17b nie wypełnia się.
Uwaga! W przypadku gdy procedurą wnioskowaną podaną w Polu 37 zgłoszenia jest procedura „42” albo „63”, to w polu 17a jako kraj przeznaczenia nie może być wpisany kod PL (Polska).
2.3.12 POLE 18 – Znaki i przynależność państwowa środka transportu przy przybyciu
W pierwszej części pola należy podać oznakowanie środków transportu, na których towary są bezpośrednio załadowane, przy ich przedstawianiu urzędowi celnemu podczas wypełniania formalności w miejscu przeznaczenia.
Jeżeli ciągnik i przyczepa mają różne numery rejestracyjne, w pierwszej części pola podać należy numery rejestracyjne ciągnika i przyczepy.
Pierwszej części pola nie wypełnia się natomiast przy wymianie towarowej z zagranicą w obrocie pocztowym oraz przy transporcie towarów stałymi urządzeniami przesyłowymi. Drugiej części pola nie wypełnia się.
W zależności od stosowanego środka transportu, mogą być wpisane następujące szczegóły dotyczące ich identyfikacji:
środek transportu |
sposób identyfikacji |
---|---|
transport morski i śródlądowy |
nazwa statku |
transport lotniczy |
numer lotu i jego data (w przypadku, gdy brak jest numeru lotu, podać numer rejestracyjny samolotu) |
transport drogowy |
numer rejestracyjny pojazdu |
transport kolejowy |
nr pociągu (lub jeżeli nie jest możliwe nr listu przewozowego CIM) |
2.3.13 POLE 19 – Kontener (Kont.)
Przy pomocy odpowiedniego kodu podanego poniżej, wskazać sytuację przy przekraczaniu zewnętrznej granicy Unii.
Należy wpisać następujące kody (n1):
0 – dla towarów nieprzewożonych w kontenerze,
1 – dla towarów przewożonych w kontenerze.
2.3.14 POLE 20 – Warunki dostawy
Należy podać, w tym z wykorzystaniem odpowiednich kodów podanych w Części IV Instrukcji, dane odnoszące się do warunków dostawy wynikających z umowy handlowej: kod warunków dostawy, kod kraju i miejsca.
Jeżeli ze względów handlowych dostawa następuje na innych warunkach niż przewiduje kontrakt, to należy podać symbol faktycznych warunków dostawy.
Należy podać kod kraju i miejsca, w którym następuje według faktycznych warunków przeniesienie ze sprzedającego na kupującego obowiązku ponoszenia kosztów.
Jeżeli dostawa jest realizowana na różnych warunkach, to należy złożyć odrębne zgłoszenia celne dla każdego warunku dostawy. Cechą odróżniającą jest tylko kod warunków dostawy, np. na jednym zgłoszeniu celnym mogą zostać zgłoszone towary na warunkach dostawy CIP Warszawa i CIP Poznań. W takim wypadku jako kod kraju i miejsca dostawy należy wpisać kod kraju i miejsca przeniesienia obowiązku ponoszenia kosztów właściwego dla towaru dominującego wartościowo.
2.3.15 POLE 21 – Znaki i przynależność państwowa aktywnego środka transportu przekraczającego granicę
Pierwszej części pola (oznakowanie) nie należy wypełniać.
W części drugiej pola podać należy, przy pomocy odpowiednich kodów określonych w Części IV Instrukcji, przynależność państwową (kraj rejestracji) aktywnego środka transportu przekraczającego zewnętrzną granicę Unii, w oparciu o informacje dostępne w momencie spełniania formalności.
W wymianie towarowej z zagranicą w obrocie pocztowym oraz przy transporcie towarów koleją lub stałymi urządzeniami przesyłowymi nie podaje się ani oznakowania środka transportu ani kraju przynależności państwowej (rejestracji).
W przypadku transportu kombinowanego lub, jeżeli wykorzystywanych jest kilka środków transportu, aktywnym środkiem transportu jest ten, który porusza cały zestaw. Na przykład w przypadku „samochodu ciężarowego na statku morskim” aktywnym środkiem transportu jest statek; w przypadku „ciągnika z naczepą” aktywnym środkiem transportu jest ciągnik.
2.3.16 POLE 22 – Waluta i ogólna wartość faktury
W pierwszej części pola podać należy, przy pomocy odpowiednich kodów określonych w Części IV Instrukcji, symbol waluty, w której faktura (inny dokument określający wartość towaru) została sporządzona.
Druga część pola do fakultatywnego wykorzystania przez zgłaszających. W tej części pola należy wpisać cenę ujętą na fakturze (innym dokumencie określającym wartość towaru) dla całości zgłaszanych towarów, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku (jeżeli są to liczby całkowite, należy po przecinku wpisać 00).
Wartość towaru należy zadeklarować w kwocie pomniejszonej o rabaty, czyli należy podać wartość transakcyjną, co oznacza, że wartość podaną w danej „Wartość faktury” należy pomniejszyć o różnego rodzaju rabaty, bez podawania jakichkolwiek kodów rabatowych.
2.3.17 POLE 23 – Kurs waluty
Pole to należy wypełnić w przypadku, gdy do wyliczania należności przyjmuje się elementy kalkulacyjne z daty innej niż data objęcia wnioskowaną procedurą.
2.3.18 POLE 24 – Rodzaj transakcji
Przy pomocy odpowiednich pozycji i kodów określonych w Części IV Instrukcji, należy określić rodzaj transakcji.
2.3.19 POLE 25 – Rodzaj transportu na granicy
Przy pomocy odpowiednich kodów określonych w Części IV Instrukcji wpisać należy kod określający rodzaj środka transportu (odpowiadający aktywnemu środkowi transportu z Pola 21), który jest wykorzystywany przy wprowadzeniu towaru na obszar celny Unii.
2.3.20 POLE 26 – Rodzaj transportu wewnętrznego
Pole wypełnia się poprzez wpisanie właściwego kodu odpowiadającemu rodzajowi transportu w miejscu przeznaczenia. Kody dla poszczególnych typów transportu zostały określone w Części IV Instrukcji.
Pola nie wypełnia się, gdy formalności przywozowe dokonywane są w punkcie wprowadzenia towaru na obszar celny Unii (unijny urząd graniczny przy wejściu).
2.3.21 POLE 29 – Urząd wprowadzenia
Przy użyciu odpowiedniego kodu określonego w Części IV Instrukcji, podać należy urząd celny, przez który towary zostały wprowadzone na obszar celny Unii.
2.3.22 POLE 30 – Lokalizacja towaru
Należy podać dokładną lokalizację towarów, gdzie mogą one zostać poddane badaniu. W tym celu należy podać odpowiednie dane w formie kodów i numerów identyfikacyjnych, które zostały opisane w Części IV Instrukcji.
W zgłoszeniu przywozowym wymagane jest podanie:
- kodu kraju, gdzie towary są przedstawione – obecnie może wystąpić tylko kod PL,
- kodu typu lokalizacji – A, B, C albo D,
- jednej danej podanej w jednym z trzech atrybutów:
- Miejsce Lokalizacji Towarów Urząd Celny
- Opis Miejsca Lokalizacji Towarów
- Kod Miejsca Lokalizacji Towarów.
W sytuacji, gdy towar przedstawiany jest w urzędzie (oddziale) należy wpisać tylko kod urzędu (oddziału) poprzedzony symbolem PL. Jeżeli zgłoszenie nie dotyczy krajowej odprawy scentralizowanej (kod informacji dodatkowej 0PL12), to wartość dla czterech pierwszych znaków (PLxx) musi być taka sama jak wartość czterech pierwszych znaków (PLxx) dla urzędu celnego złożenia zgłoszenia.
W sytuacji, gdy towar przedstawiany jest w miejscu wyznaczonym lub uznanym w celu jednorazowego dokonania czynności (miejsca te nie posiadają numeru własnego), należy w atrybucie „Opis miejsca lokalizacji towaru” wskazać miejsce gdzie znajduje się towar (np. kod organu celnego gdzie towar jest przedstawiony).
W sytuacji, gdy towar przedstawiany jest w miejscu posiadającym numer własny (np. miejsca składowe, uznane i wyznaczone), należy podać numer identyfikacyjny miejsca. Struktura numerów została podana w IV Części Instrukcji.
W przypadku, gdy w drugiej części Pola 1 wpisano kod D (zgłoszenie przed przedstawieniem towaru) należy podać kod urzędu (oddziału) lub nr identyfikacyjny miejsca wyznaczonego lub uznanego, w którym zgłaszający zamierza przedstawić towar.
2.3.23 POLE 31 – Opakowania i opis towaru; znaki i numery; numer(-y) kontenera(-ów); Liczba i rodzaj
W polu tym podać należy znaki, numery, liczbę i rodzaj opakowań lub, w przypadku towarów niezapakowanych, ilość takich towarów ujętych w zgłoszeniu wraz z danymi niezbędnymi do identyfikacji. Przez „Opis towarów”, który należy umieścić w tym polu, rozumie się zwykły opis handlowy towarów. Za wyjątkiem towarów nieunijnych objętych procedurą składowania celnego opis ten musi być na tyle dokładny, aby było możliwe dokonanie niezwłocznej oraz jednoznacznej identyfikacji i klasyfikacji taryfowej towarów. W polu tym muszą być również podane dane wymagane przepisami szczególnymi. Używając odpowiedniego kodu zamieszczonego w Części IV Instrukcji, podać także należy rodzaj użytego opakowania.
W opisie towaru należy podać również kod CUS (Customs Union and Statistics), który jest identyfikatorem nadawanym w ramach Europejskiego Spisu Celnego Substancji Chemicznych (ECICS), w szczególności substancjom i preparatom chemicznym.
Kod ten należy podawać w procedurze dopuszczenia do obrotu zawsze w przypadku, gdy towary objęte są środkiem określonym w prawodawstwie Unii, zgodnie z TARIC, powiązanym z kodem CUS.
Zgłaszający może podać ten kod na zasadzie dobrowolności, w przypadku, gdy w odniesieniu do danych towarów nie istnieje żaden środek określony w prawodawstwie Unii, zgodnie z TARIC, tj. gdy podanie tego kodu stanowiłoby mniejsze obciążenie niż pełny opis tekstowy produktu.
Uwaga! W przypadku zgłaszania towarów klasyfikowanych, zwłaszcza do działów: 2-4, 7-13, 15, 16-24, 25-27, 28-38, 39-40, 41-43, 44-46, 47-48, 50-63, 64-67, 68-70, 71, 72-76, 78-81 Taryfy celnej, zgłaszający powinien być w posiadaniu certyfikatu wystawionego przez producenta lub uprawnioną do tego placówkę badawczą, jeżeli dokument taki jest niezbędny do ustalenia i potwierdzenia klasyfikacji taryfowej towaru. Certyfikat ten powinien zawierać skład chemiczny i surowcowy towaru (do 100%) oraz informacje wymagane uwagami do poszczególnych działów Taryfy celnej. W polu 44 zgłoszenia celnego należy wpisać kod dokumentu 5DK7. Wymóg podawania w polu 31 dokładnego opisu towaru umożliwiającego dokonanie jednoznacznej identyfikacji i klasyfikacji towaru nie oznacza, że zgłaszający skopiuje do Pola 31 brzmienie danego kodu z Taryfy celnej, gdyż opis towaru w Polu 31 powinien odzwierciedlać opis towaru zawartego w certyfikacie.
W przypadku użycia kontenerów, w polu tym należy wpisać również ich znaki identyfikacyjne.
Uwaga! W przypadku wypełnienia Pola 39 (Kontyngent) należy dodać zapis: „Kontyngent: n; s” (w przypadku kontyngentu) lub/i „Plafon: n; s” (w przypadku plafonu), gdzie „n” to liczba określająca wnioskowaną ilość lub wartość towaru, a „s” to kod jednostki miary, w której został wyrażony kontyngent lub/i plafon.
Stosuje się zasady zaokrąglania podane w opisie Pola 35. Wartości całkowitych można nie uzupełniać po przecinku zerami.
Przykład: Zgłaszający wnioskuje o objęcie procedurą celną 22000 sztuk np. jaj indyczych wylęgowych pochodzących z Izraela, objętych kontyngentem taryfowym o numerze porządkowym 091362.
W Polu 31 powinien wpisać:
Kontyngent: 22000; NAR
Przypadek, gdy zgłaszający wnioskuje o dwa kontyngenty (ewentualnie o kontyngent i plafon).
Dwa zapisy powinny być w tej samej kolejności jak numery porządkowe kontyngentów w Polu 39.
Dla każdego z kontyngentów (plafonów) wpisać należy pełną wnioskowaną ilość lub wartość oraz kod jednostki miary.
Przykładowo, zgłaszający wnioskuje o objęcie procedurą celną 675 litrów np. wina pochodzącego z Mołdawii, objętego kontyngentami taryfowymi o numerach porządkowych 090514 (kontyngent preferencyjny) lub 090097 (kontyngent niepreferencyjny).
Kontyngent: 675; LTR
Kontyngent: 675; LTR
Jako kody jednostek miar stosowanych w ramach kontyngentów i plafonów obowiązują trzyliterowe kody jednostek miar używane w formułach TARIC.
Uwaga! Należy przy tym pamiętać, iż wskazany powyżej sposób opisu kontyngentów i plafonów dokonywany jest w Polu 31 jedynie w papierowej formie zgłoszenia – natomiast w zgłoszeniach elektronicznych, zgodnie ze specyfikacją XML opisu kontyngentów i plafonów dokonuje się w ww. sposób w Polu 39.
2.3.23.1 Dodatkowe elementy podawane w przypadku importu niektórych środków transportu.
- W przypadku procedur przywozowych, gdy zgłaszany jest pojazd samochodowy (a zasadą jest, iż w jednej pozycji towarowej może być zgłaszany tylko jeden pojazd), umieszczany w Polu 31 zgłoszenia celnego opis towaru powinien składać się z kolejno następujących po sobie elementów:
- marka,
- numer identyfikacyjny VIN/ nadwozia (podwozia),
- numer silnika (chyba, że brak jest możliwości jego ustalenia),
- pojemność silnika w cm3 (za wyjątkiem pojazdów o napędzie wyłącznie elektrycznym),
- rodzaj paliwa,
- rok produkcji (np. 2004).
Wykaz marek i modeli pojazdów samochodowych, które można podawać w Polu 31, został umieszczony pod adresem: Słowniki - przeglądanie i pobieranie Słownik 010.
- W przypadku gdy zgłaszane są skutery śnieżne, skutery wodne, samoloty, helikoptery, szybowce, łodzie z silnikiem lub bez silnika o masie ponad 100 kg, motocykle, quady, przyczepy samochodowe, lotnie lub motolotnie, umieszczany w Polu 31 opis towaru powinien składać się, co do zasady, z kolejno następujących po sobie elementów, jednakże uwzględniając specyfikę danego rodzaju środka transportu niektóre elementy opisu nie będą występowały:
- rodzaj,
- marka/typ/model,
- numer identyfikacyjny (np. numer VIN, fabryczny, seryjny, numer widniejący na tabliczce znamionowej),
- rok produkcji/budowy (np. 2004),
- dodatkowo może być inny wyróżnik charakterystyczny dla danego rodzaju środka transportu (np. łodzie – długość, samoloty – masa własna).
Do decyzji zgłaszającego pozostawiono, czy wszystkie towary z danego rodzaju środka transportu (np. wszystkie quady) zostaną zgłoszone w jednej pozycji zgłoszenia celnego albo w kilku pozycjach tego zgłoszenia albo każda sztuka z danego rodzaju środka transportu zostanie zgłoszona w oddzielnej pozycji zgłoszenia celnego.
Powyższe zasady mają również zastosowanie w odniesieniu do specjalnych kodów CN 9905 00 00 i 9919 00 00, co oznacza, że pomimo zastosowania jednego kodu taryfowego wobec różnych rodzajów środków transportu, nie jest możliwe zgłoszenie w jednej pozycji zgłoszenia celnego kilku rodzajów środków transportu.
Uwaga! Dane w Polu 31 wpisuje się w następującej kolejności:
- Opis towaru a ponadto ilość, jednostka miary, kwalifikator jednostki miary, o ile te dodatkowe informacje wymagane są do obliczenia opłat zgodnie z formułami dotyczącymi poszczególnych kodów Taric. Wykazy, występujących z formułach Taric, kodów jednostek miar i kwalifikatorów jednostek miar podane zostały przy opisie tego pola w Części IV Instrukcji.
- Od następnego wiersza: rodzaj, znaki, liczba opakowań (liczba sztuk towarów nieopakowanych).
- Od następnego wiersza: informacja o kontyngentach.
- Od następnego wiersza: informacja o nr kontenerów (przedzielać przecinkami).
2.3.24 POLE 32 – Pozycja
W tym polu podać należy kolejny numer danej pozycji towarowej w odniesieniu do całkowitej liczby deklarowanych towarów, w sposób wskazany wcześniej w opisie Pola 5.
Jeżeli zgłoszenie dotyczy tylko jednej pozycji towarowej, tzn. wypełniane jest tylko jedno pole „Opis towarów”, to zarówno w Polu 32 jak i w Polu 5, koniecznym jest wpisanie cyfry 1.
2.3.25 POLE 33 – Kod towaru
Należy podać kod danej pozycji towarowej, w sposób opisany w Części IV Instrukcji.
2.3.26 POLE 34 – Kod kraju pochodzenia i kod kraju preferencyjnego pochodzenia
W Polu 34a należy wpisać kod kraju pochodzenia (w systemie obsługi zgłoszeń atrybut: Kraj Pochodzenia).
W Polu 34b należy wpisać kod kraju preferencyjnego pochodzenia lub kod grupy krajów preferencyjnego pochodzenia (w systemie obsługi zgłoszeń atrybut: Kod Kraju Preferencyjnego Pochodzenia).
Jeżeli dowód pochodzenia odnosi się do grupy krajów, należy użyć numerycznych kodów identyfikacyjnych określonych w zintegrowanej taryfie ustanowionej zgodnie z art. 2 rozporządzenia Rady (EWG) nr 2658/87.
Informacja o kraju pochodzenia jest wymagana w przypadku gdy:
- nie stosuje się traktowania preferencyjnego lub
- kraj niepreferencyjnego pochodzenia jest inny niż kraj preferencyjnego pochodzenia,
- podano kod kraju preferencyjnego pochodzenia w postaci czterocyfrowego kodu grupy krajów, to wymagane jest podanie kodu faktycznego kraju pochodzenia.
Podanie kraju pochodzenia niepreferencyjnego oraz kraju preferencyjnego pochodzenia będzie miało miejsce, jeżeli zgłaszający będzie deklarował pochodzenie preferencyjne, a jednocześnie kraj niepreferencyjnego pochodzenia będzie inny niż kraj preferencyjnego pochodzenia.
Podanie kraju preferencyjnego pochodzenia jest wymagane, jeżeli jest deklarowane pochodzenie preferencyjne. Jeżeli kraj niepreferencyjnego pochodzenia jest taki sam, nie należy podawać kraju pochodzenia. Podanie kraju pochodzenia jest wymagane, gdy nie jest deklarowane pochodzenie preferencyjne.
Uwaga:
- podanie kraju pochodzenia jest obligatoryjne, jeżeli kod preferencji zaczyna się od 1 i 4;
- podanie kraju preferencyjnego pochodzenia jest obligatoryjne, jeżeli kod preferencji zaczyna się od 2 i 3.
2.3.27 POLE 35 – Masa brutto (kg)
Należy wpisać masę brutto towarów opisanych w odpowiednim polu 31, wyrażoną w kilogramach.
Przez masę brutto rozumie się masę towarów z całkowitym opakowaniem, z wyjątkiem masy pojemników, kontenerów oraz materiałów wypełniających.
Masę brutto większą niż 1 kg również podaje się do trzech miejsc po przecinku.
Uwaga! Wyjątkiem od powyższej zasady są towary wprowadzane transportem przesyłowym (np. ropa naftowa), których masa, w szczególności w zgłoszeniach zbiorczych, może przekraczać dopuszczalną ilość znaków podawanych w polach 35 i 38 zgłoszenia celnego. W takim przypadku można podać masę w pełnych kilogramach przy zastosowaniu następujących zasad zaokrąglania:
- od 0,001 do 0,499: zaokrągla się w dół do najbliższego kg (np. 1 dla przesyłki o wadze 1,328 gramów),
- od 0,500 do 0,999: zaokrągla się w górę do najbliższego kg (np. 2 dla przesyłki o wadze 1,728 gramów).
Uwaga! W przypadku ropy naftowej na masę brutto składają się:
- masa ropy naftowej, oraz
- balast, który stanowią: woda, sole kwasu solnego (chlorki) i zanieczyszczenia mechaniczne.
2.3.28 POLE 36 – Preferencje
W polu tym wpisuje się informację o taryfowym traktowaniu towarów. W przypadku, gdy pole to wykorzystywane jest zgodnie z wykazem pól wypełnianych w poszczególnych procedurach, to pole to musi zostać wypełnione, nawet jeśli, zgłaszający nie wnioskuje o preferencje taryfowe.
W przypadku, gdy zgłaszający wnioskuje o zastosowanie zwolnienia od cła pole to także podlega wypełnieniu poprzez wpisanie kodu „100” (rodzaj stosowanego zwolnienia od cła precyzowany jest przez zgłaszającego w drugiej części Pola 37 poprzez podanie kodu uszczegóławiającego procedurę np. „C14”). Należy przy tym pamiętać, iż w przypadku braku cła na podstawie zawartych przez Unię umów o unii celnej (są trzy takie umowy: z Turcją, San Marino i Andorą), w Polu tym należy wpisać kod preferencji rozpoczynający się od cyfry „4” z Wykazu A umieszczonego w IV Części Instrukcji.
Pola tego nie należy wypełniać w przypadku wymiany handlowej pomiędzy częściami obszaru Unii, w których stosuje się przepisy dyrektywy Rady 2006/112/WE a częściami tego obszaru, w których przepisy te nie są stosowane, lub w handlu między częściami obszaru Unii, w których przepisy te nie są stosowane.
W procedurach specjalnych: uszlachetnianie czynne, odprawa czasowa, pole to wypełnia się tylko wtedy, gdy tak stanowią przepisy prawa unijnego.
Pole to należy wypełnić wpisując kod określony w Części IV Instrukcji.
Informujemy, iż wykaz kodów (ich kombinacji) stosowanych przy wypełnianiu tego pola wraz z przykładami i wyjaśnieniami jest regularnie publikowany w serii C Dziennika Urzędowego UE.
2.3.29 POLE 37 – Procedura
Wykorzystując odpowiednie kody z Części IV Instrukcji podać należy przy każdej pozycji towarowej kod procedury celnej, do której towary zostały zgłoszone.
Pole składa się z dwóch części. W pierwszej części dwie pierwsze cyfry oznaczają procedurę wnioskowaną, a dwie następne procedurę poprzednią.
Na jednym zgłoszeniu celnym towary mogą być obejmowane jedną i tą samą wnioskowaną procedurą, natomiast taka zgodność nie musi zachodzić w przypadku poprzedniej procedury.
Przykład:
Na jednym zgłoszeniu celnym mogą zostać zgłoszone pozycje towarowe, z których jedna w pierwszej części Pola 37 ma przypisany kod procedury 4051 (dopuszczenie do obrotu po uszlachetnianiu czynnym), druga 4071 (dopuszczenie do obrotu po procedurze składowania celnego), a trzecia 4053 (dopuszczenie do obrotu po procedurze odprawy czasowej).
Druga część pola wykorzystywana jest dla szczegółowego określenia procedury unijnej.
2.3.30 POLE 38 – Masa netto (kg)
Należy podać masę netto towaru opisanego w Polu 31, wyrażoną w kilogramach. Przez masę netto rozumie się masę towaru bez opakowania.
Stosuje się zasady wyrażania masy i zaokrąglania podane w opisie Pola 35.
Uwaga! Jeżeli dla procedury zawieszonego poboru akcyzy (kod procedury 45 lub 68 albo kod uszczegóławiający procedurę F06 dla procedur związanych z dopuszczeniem do obrotu) podany został kod dokumentu „C651” wskazujący na istnienie dokumentu e-AD, to masę netto podaje się maksymalnie do dwóch miejsc po przecinku.
W przypadku procedury dopuszczenia do obrotu podanie tych danych nie jest obowiązkowe jeżeli przedmiotem zgłoszenia są towary korzystające ze całkowitego zwolnienia z należności przywozowych, chyba że przypadki szczególne stanowią inaczej (patrz przypadek w pkt 6.1 Instrukcji).
Uwaga! W przypadku ropy naftowej na masę netto składa się masa brutto pomniejszona o balast.
W przypadku transportu przesyłowego ropy naftowej tarą jest balast, a nie opakowanie towaru, które z uwagi na specyfikę obrotu towarowego, nie występuje.
2.3.31 POLE 39 – Kontyngent
Podać należy sześciocyfrowy numer porządkowy kontyngentu taryfowego, lub plafonu taryfowego, o które wnioskuje zgłaszający.
W szczególnym przypadku, gdy zgłaszający wnioskuje o zastosowanie dwóch kontyngentów taryfowych, lub dwóch plafonów taryfowych, ewentualnie kontyngentu taryfowego i plafonu taryfowego (rzadki przypadek przewidziany jednak w prawie unijnym), należy podać numery porządkowe obu wnioskowanych kontyngentów taryfowych lub plafonów taryfowych.
2.3.32 POLE 40 – Deklaracja skrócona / Poprzedni dokument
Używając odpowiednich kodów z Części IV Instrukcji, w tym polu podać należy dane dotyczące deklaracji skróconej oraz poprzedniego dokumentu, które zostały użyte w Państwie Członkowskim przywozu.
Gdy zgłoszenie składane jest z zastosowaniem metod informatycznych wymagane jest również podanie numeru ewidencyjnego nadanego dokumentowi w odpowiednim systemie (jeśli oczywiście taki został temu dokumentowi nadany).
W przypadku zgłoszenia składanego bez zastosowania metod informatycznych, jeżeli istnieje konieczność wpisania danych odnoszących się do więcej niż jednego dokumentu, w polu tym należy wpisać "Różne – 00200" i dołączyć wykaz tych danych do zgłoszenia.
W przypadku, gdy w drugiej części Pola 1 wpisano kod D (zgłoszenie przed przedstawieniem towaru) należy podać dane poprzedniego dokumentu o ile są one znane zgłaszającemu w momencie składania zgłoszenia.
2.3.33 POLE 41 – Uzupełniająca jednostka miary
Należy podać ilość towaru, wyrażoną w jednostce miary umieszczonej przy danym kodzie w taryfie celnej. Wartość podawaną w tym polu należy wyrazić z dokładnością do trzech miejsc po przecinku, przy czym w sytuacjach, gdy wynikiem obliczeń są wartości matematyczne mniejsze niż 0,001, należy podać „0,001”. Wartości całkowitych nie uzupełnia się po przecinku zerami.
Pola nie należy wypełniać, jeżeli danej pozycji taryfowej nie przypisano w taryfie celnej uzupełniającej jednostki miary.
2.3.34 POLE 42 – Wartość pozycji
Należy podać, odnoszącą się do danej pozycji, część ceny, o której mowa w opisie do drugiej części Pola 22, niezależnie od tego, czy pole to zostało wypełnione, podaną z dokładnością do dwóch miejsc po przecinku (jeżeli są to liczby całkowite, należy po przecinku wpisać 00).
W przypadku, gdy wartość celna ustalana jest na podstawie standardowej wartości przywozowej (rozporządzenie delegowane Komisji (UE) 2017/891 i rozporządzenie wykonawcze Komisji (UE) 2017/892), w polu tym podać należy ustaloną w ten sposób wartość celną. Wartość w Polu 42 wyrażona w EUR powinna zostać następnie:
- przeliczona według obowiązującego kursu, określanego przez Komisję Europejską w Dzienniku Urzędowym serii C (art. 53 ust. 1 lit. b) UKC) na PLN i wpisana w drugiej kolumnie Pola 47, i jednocześnie
- przeliczona według bieżącego kursu średniego walut obcych ogłaszanego przez Narodowy Bank Polski, stosowanego zgodnie z przepisami art. 146 ust. 2 – 4 rozporządzenia wykonawczego (UE) 2015/2447 i wpisana w Polu 46.
2.3.35 POLE 43 – Kod metody wartościowania
Używając kodu określonego w Części IV Instrukcji, podać należy użytą metodę wartościowania.
2.3.36 POLE 44 – Dodatkowe informacje / załączone dokumenty / świadectwa i pozwolenia
I. W tym polu należy podać szczegóły wymagane przez przepisy szczególne mające zastosowanie, wraz z odnośnymi danymi dotyczącymi dokumentów złożonych na poparcie zgłoszenia,.
Jeżeli formalności celne są dopełniane przez posiadacza decyzji WIT lub osobę działającą w imieniu posiadacza decyzji WIT w odniesieniu do towarów objętych decyzją WIT, należy to wskazać w zgłoszeniu celnym przez podanie numeru referencyjnego decyzji WIT poprzedzonego kodem dokumentu – C626.
W Polu tym na nagłówku albo na pozycji towarowej zgłaszający może wskazać dodatkowych uczestników łańcucha dostaw, by wykazać, że w całym łańcuchu dostaw uczestniczyli tylko przedsiębiorcy posiadający status AEO. Dane te są nieobowiązkowe, ale jeżeli zgłaszający zdecyduje się je podać, to należy podać kod roli dodatkowych uczestników łańcucha dostaw podany w Części IV niniejszej Instrukcji oraz numer identyfikacyjny.
Numerem identyfikacyjnym jest numer EORI lub niepowtarzalny numer identyfikacyjny w państwie trzecim, jeżeli numer taki został stronie nadany.
2.3.36.1 WIT wydany w Polsce
Struktura numeru dla WIT wydanej w Polsce jest następująca:
- kod państwa (a2) – PL
- kod rodzaju decyzji (an3) – WIT
- rok (n4),
- numer decyzji (n5).
Przykład:
PL-WIT-2013-00438, w zgłoszeniu celnym należy podawać jako ciąg znaków, czyli: PLWIT201300438
2.3.36.2 WIT wydany w innym państwie członkowskim
Z uwagi na różną strukturę numerów nadawanych WIT w innych państwach członkowskich, należy stosować następujące zasady: po kodzie dokumentu – C626 należy podać symbol państwa, który wydał WIT (o ile nie jest on zawarty w strukturze numeru WIT), a następnie numer własny WIT (w zgłoszeniu celnym należy podawać jako ciąg znaków).
Przykłady: AT2009000742, BEDT00000201, BEDT269604
Części pola „Kod dodatkowych informacji (Kod D.I.)” nie należy wypełniać.
W przypadku, gdy zgłoszenie towarów do procedury składowania celnego składane jest w innym urzędzie celnym niż urząd kontrolny, należy podać kod, nazwę oraz pełny adres urzędu kontrolnego.
II. Jeżeli zgłaszający lub importer jest posiadaczem ważnej wiążącej informacji o pochodzeniu (WIP; ang. BOI) obejmującej towary ujęte w zgłoszeniu celnym, należy to wskazać przez podanie numeru referencyjnego decyzji WIP poprzedzonego kodem dokumentu – C627.
2.3.36.3 WIP wydana w Polsce
Struktura numeru WIP wydanej w Polsce po dniu 1.05.2016 r. jest następująca:
- kod państwa (a2) – PL
- kod rodzaju decyzji (an3) – BOI
- kod organu wydającego (n6) – 440000
- rok (n2)
- numer decyzji (n4)
Przykład:
PLBOI440000160001 i w takiej formie, jako ciąg znaków, należy podać jako numer WIP po kodzie dokumentu (C627 PLBOI440000160001).
Uwaga! Numery WIP wydanych przed dniem 1.05.2016 r. mają odmienną strukturę, ale niezależnie od niej numer WIP także należy podać jako ciąg znaków (np. C627 PL6201684) bez myślników i ukośników.
2.3.36.4 WIP wydana w innym państwie członkowskim
WIP wydane w innych państwach członkowskich po dniu 1.05.2016 r. posiadają strukturę numeru podobną do polskiej, czyli będzie to ciąg znaków zawierających w sobie kod państwa członkowskiego (np. BE), kod rodzaju decyzji (BOI) oraz numer identyfikacyjny decyzji. Taki ciąg znaków należy podać po kodzie dokumentu.
W przypadku WIP wydanych w innych państwach członkowskich przed 1.05.2016 r. należy także po kodzie dokumentu podać numer własny WIP jako ciąg znaków, niezależnie od struktury danego numeru.
III. W polu tym umieszczane są dane dotyczące pięciu kategorii informacji:
2.3.36.5 Dodatkowe informacje
Dodatkowe informacje dotyczące zagadnień celnych podaje się w formie pięciocyfrowego kodu z Części IV Instrukcji.
2.3.36.6 Załączone dokumenty, świadectwa i pozwolenia
- Dokumenty, świadectwa i unijne lub międzynarodowe pozwolenia przedstawione na poparcie zgłoszenia celnego muszą zostać wpisane przy użyciu kodu określonego w Części IV Instrukcji, po którym należy wpisać numer identyfikacyjny lub inne oznaczenie danego dokumentu.
- Nieuwzględnione w ww. wykazie dokumenty, świadectwa lub pozwolenia, których przedłożenie na poparcie zgłoszenia wymagane jest na podstawie odrębnych przepisów prawa unijnego lub przepisów prawa krajowego, muszą zostać wpisane przy użyciu kodu określonego w Części IV Instrukcji.
Przykładowe powiązania kodów preferencji z kodami dowodów pochodzenia podawanych w Polu 44:
Przykład 1:
Sytuacje opisane w tym punkcie odnoszą się m.in. do grupy kodów U164 – U167 dedykowanych dla oświadczeń o pochodzeniu towarów. Oznaczeniem tych dokumentów jest data ich sporządzenia podawana w formacie RRRRMMDD.
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji celnych GSP (pole 36 – kod 200) i do zgłoszenia załącza:
- Oświadczenie o pochodzeniu sporządzone w dniu 3 stycznia 2017 r. przez zarejestrowanego eksportera (kod dokumentu U164) dla przesyłki, w skład której wchodzą produkty o łącznej wartości nieprzekraczającej 6000 EUR. Zarejestrowany eksporter, który w tym przypadku sporządził oświadczenie ma numer XXXXXXXXX (kod dokumentu C100).
W polu 44 należy wpisać
„U164 – 20170103
C100 – XXXXXXXXX”;”.
- Oświadczenie o pochodzeniu sporządzone w dniu 3 stycznia 2017 r. przez zarejestrowanego eksportera (kod dokumentu U165) dla przesyłki, w skład której wchodzą produkty pochodzące o łącznej wartości przekraczającej 6000 EUR. Zarejestrowany eksporter, który w tym przypadku sporządził oświadczenie ma numer XXXXXXXXX (kod dokumentu C100)
W polu 44 należy wpisać:
„U165 – 20170103
C100 – XXXXXXXXX”;
- Oświadczenie o pochodzeniu sporządzone w dniu 3 stycznia 2017 r. przez niezarejestrowanego eksportera (kod dokumentu U166) dla przesyłki, w skład której wchodzą produkty pochodzące o łącznej wartości nieprzekraczającej 6000 EUR
W polu 44 należy wpisać: „U166 – 20170103”;
- Zastępcze oświadczenie o pochodzeniu sporządzone przez unijnego niezarejestrowanego ponownego nadawcę, w przypadku gdy całkowita wartość produktów pochodzących znajdujących się w pierwotnej przesyłce podlegającej podziałowi przekracza 6000 EUR (kod dokumentu U167), a unijny ponowny nadawca załączył kopię pierwotnego oświadczenia o pochodzeniu sporządzonego przez zarejestrowanego eksportera z kraju trzeciego – korzystającego z preferencji celnych GSP (kod dokumentu U165). Pierwotne oświadczenie o pochodzeniu zostało sporządzone w dniu 3 stycznia 2017 r. przez zarejestrowanego eksportera o numerze XXXXXXXXX (kod dokumentu C100)
W polu 44 należy wpisać:
„U167
U165 – 20170103
C100 – XXXXXXXXX
Przykład 2:
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji celnych innych niż GSP (pole 36 – kod 300). Jako dowód pochodzenia można załączyć jeden z dokumentów (w zależności od postanowień odpowiednich umów handlowych lub innych przepisów wprowadzających preferencje celne): świadectwo przewozowe EUR.1, świadectwo przewozowe EUR-MED, deklarację pochodzenia lub deklarację pochodzenia EUR-MED.
W Polu 44 należy wpisać odpowiednio:
„N954 – XXXXXXXXX”
„U045 – XXXXXXXX”
„N864 – XXXXXXXX”
„U048 – XXXXXXXX”
Przykład 3:
Zgłaszający wnioskuje o nienakładanie ceł na warunkach umowy o unii celnej z Turcją (pole 36 – kod 400). Jako dowód statusu towaru powinien przedłożyć świadectwo A.TR.
W polu 44 należy wpisać „N018 – XXXXXXXX”.
Jednakże patrz także pkt 5 w Części VI „Szczególne przypadki postępowania”.
Przykład 4:
Przywóz towarów z Kanady:
- towary są przywożone z Kanady i mają kanadyjskie pochodzenie:
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji taryfowych (pole 36 – kod 300) i do zgłoszenia załącza deklarację pochodzenia (kod dokumentu N864).
W polu 44 należy wpisać „N864 –XXXXXXXXX”
Oznaczeniem dla deklaracji pochodzenia (N864) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym została sporządzona deklaracja (np. numer faktury).
- towary są przywożone z Kanady i mają pochodzenie unijne:
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji taryfowych (pole 36 – kod 300) i do zgłoszenia załącza deklarację pochodzenia (kod dokumentu U088).
W polu 44 należy wpisać „U088 –XXXXXXXXX”;
Oznaczeniem dla deklaracji pochodzenia (U088) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym została sporządzona deklaracja (np. numer faktury).
Przykład 5:
Przywóz towarów z Japonii.
Sytuacje opisane w tym punkcie odnoszą się do grupy kodów U110 – U112 dedykowanych dla dokumentowania pochodzenia towarów pochodzących z Japonii - oświadczenia o pochodzeniu oraz „wiedzy importera”.
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji celnych (pole 36 – kod 300) na podstawie:
- oświadczenia o pochodzeniu dotyczącego pojedynczej wysyłki jednego produktu lub większej liczby produktów przywożonych do UE (kod dokumentu U110)
W polu 44 należy wpisać „U110 – XXXXXXXXX”
Oznaczeniem dla oświadczenia o pochodzeniu (U110) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym zostało sporządzone oświadczenie o pochodzeniu;
- oświadczenia o pochodzeniu dotyczącego wielu wysyłek identycznych produktów przywożonych do UE w okresie jego ważności – określonym w oświadczeniu o pochodzeniu i nieprzekraczającym 12 miesięcy (kod dokumentu U111)
W polu 44 należy wpisać „U111- XXXXXXXXX- xxxxxxxxx”
Oznaczeniem dla oświadczenia o pochodzeniu (U111) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym zostało sporządzone oświadczenie o pochodzeniu, oraz data (xxxxxxxxx) do której ważne jest oświadczenie o pochodzeniu wskazana w formacie rrrrmmdd.
- „wiedzy importera” (kod dokumentu U112)
W polu 44 należy wpisać „U112 - XXXXX”.
Po kodzie U112 należy podać kryterium pochodzenia (XXXXX), zgodnie z którym przywożony produkt uzyskał preferencyjne pochodzenie. Zastosowanie mają tutaj następujące kody kryterium pochodzenia:
„A” – w przypadku produktów, o których mowa w art. 3.2 ust. 1 lit. a) Umowy UE – Japonia (produkty w pełni uzyskane lub wyprodukowane, jak przewidziano w art. 3.3)
„B” – w przypadku produktów, o których mowa w art. 3.2 ust. 1 lit. b) Umowy UE – Japonia (produkty wyprodukowane wyłącznie z materiałów pochodzących z terytorium danej Strony Umowy)
„C” – w przypadku produktów, o których mowa w art. 3.2 ust. 1 lit. c) Umowy UE – Japonia (produkty wyprodukowane przy użyciu materiałów niepochodzących, pod warunkiem że spełniają one wszystkie mające zastosowanie wymogi załącznika 3-B Umowy UE – Japonia), z uwzględnieniem następujących dodatkowych informacji na temat rodzaju wymogów jakie zostały spełnione w odniesieniu do tych produktów:
„1” – w przypadku reguły zmiany klasyfikacji taryfowej;
„2” – w przypadku reguły maksymalnej wartości materiałów niepochodzących lub minimalnego odsetka wartości regionalnej;
„3” – w przypadku reguły dotyczącej „szczególnego procesu produkcji”;
„4” – w przypadku stosowania postanowień sekcji 3 dodatku 3-B-1.
„D” – w przypadku kumulacji pochodzenia, o której mowa w art. 3.5 Umowy UE – Japonia;
„E” – w przypadku zastosowania tolerancji, o której mowa w art. 3.6 Umowy UE – Japonia.
Przykładowo, gdy produkt uzyskał pochodzenie w oparciu o regułę zmiany klasyfikacji taryfowej, zastosowanym kryterium pochodzenia będzie „C1”, a jeżeli jednocześnie zastosowana była tolerancja to kryterium pochodzenia będzie „C1E”.
Więcej informacji o dokumentowaniu pochodzenia towarów dla celów stosowania Umowy UE-Japonia można znaleźć pod adresem: wytyczne Umowa UE-Japonia.
Przykład 6
Przywóz towarów ze Zjednoczonego Królestwa.
Sytuacje opisane w tym punkcie odnoszą się do grupy kodów U116-U118 dedykowanych dla dokumentowania pochodzenia towarów pochodzących ze Zjednoczonego Królestwa – oświadczenia o pochodzeniu oraz „wiedzy importera”.
Zgłaszający wnioskuje o zastosowanie preferencji celnych (pole 36 – kod 300) na podstawie:
- oświadczenia o pochodzeniu dotyczącego pojedynczej wysyłki jednego produktu lub większej liczby produktów przywożonych do UE (kod dokumentu U116)
W polu 44 należy wpisać „U116– XXXXXXXXX”
Oznaczeniem dla oświadczenia o pochodzeniu (U116) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym zostało sporządzone oświadczenie o pochodzeniu;
- oświadczenia o pochodzeniu dotyczącego wielu wysyłek identycznych produktów przywożonych do UE w okresie jego ważności – określonym w oświadczeniu o pochodzeniu i nieprzekraczającym 12 miesięcy (kod dokumentu U118)
W polu 44 należy wpisać „U118- XXXXXXXXX- xxxxxxxxx”
Oznaczeniem dla oświadczenia o pochodzeniu (U118) będzie numer identyfikacyjny (XXXXXXXXX) dokumentu, na którym zostało sporządzone oświadczenie o pochodzeniu, oraz data (xxxxxxxxx) do której ważne jest oświadczenie o pochodzeniu wskazana w formacie rrrrmmdd.
- „wiedzy importera” (kod dokumentu U117)
W polu 44 należy wpisać „U117”.
2.3.36.7 Kody dotyczące okoliczności towarzyszących transakcji, w odniesieniu do danej pozycji towarowej.
Należy podać:
A00PL – gdy kupujący i sprzedający nie są ze sobą powiązani.
B00PL – gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani, ale powiązanie nie wpłynęło na cenę.
C00PL – gdy kupujący i sprzedający są ze sobą powiązani i powiązanie wpłynęło na cenę.
D00P – gdy:
- dysponowanie lub użytkowanie towarów przez kupującego podlega ograniczeniom innym niż:
- ograniczenia nakładane lub wymagane przez prawo lub przez organy publiczne w Unii,
- ograniczenia dotyczące obszaru geograficznego, na którym towary mogą zostać odsprzedane, lub
- ograniczenia, które nie mają istotnego wpływu na wartość celną towarów,
- sprzedaż lub cena są uzależnione od warunków lub świadczeń, których wartość, w odniesieniu do towarów, których wartość celna jest ustalana – jest niemożliwa do ustalenia, albo
- jakakolwiek część dochodu z ewentualnej późniejszej odsprzedaży towarów, dysponowania nimi lub ich użytkowania przez kupującego przypada bezpośrednio lub pośrednio sprzedającemu i nie może zostać dokonana odpowiednia korekta.
J00PL – gdy w polu 12 wpisano kod H lub J, a pozwolenie, o którym mowa w art. 73 UKC zostało wydane podmiotowi mającemu siedzibę na terytorium Polski.
K00PL – gdy w polu 12 wpisano kod H lub J, a pozwolenie, o którym mowa w art. 73 UKC zostało wydane podmiotowi mającemu siedzibę poza terytorium Polski.
2.3.36.8 Elementy, o które wartość z Pola 42 powinna być skorygowana w celu ustalenia wartości celnej towaru
Przy poszczególnych kodach należy wpisać kwotę wyrażoną w PLN, z dokładnością do 10 groszy (końcówki poniżej 5 groszy pomija się, a końcówki 5 groszy i więcej podnosi się do 10 groszy).
Kwoty na dokumencie SAD wpisuje się po znaku „=”, z oznaczeniem „+” lub „-”.
Jeżeli korekta jest określona procentowo, należy najpierw obliczyć jej kwotę. Elementy wyrażone procentowo, wynikające z pozwolenia wydanego zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446, należy obliczać stosując stawkę procentową do przeliczonej na PLN podstawy wskazanej w pozwoleniu.
Uwaga! W przypadku elementów dodawanych bądź odejmowanych od wartości z pola 42 (wartość towaru) w komunikatach przesyłanych do systemu AIS/IMPORT nie należy podawanej kwoty poprzedzać znakiem „+” albo „-” ponieważ system w zależności od kodu korekty oznacza automatycznie, czy kwota ma zostać odjęta, czy dodana.
2.3.36.8.1 Elementy dodawane do wartości z Pola 42, jeśli nie są w niej zawarte (określone na mocy art. 70 i 71 UKC)
AB – Prowizje i koszty pośrednictwa, z wyjątkiem prowizji od zakupu.
AD – Pojemniki i koszt pakowania.
AE – Materiały, komponenty, części i podobne elementy, które stanowią część składową lub przynależność przywiezionych towarów.
AF – Narzędzia, matryce, formy i podobne elementy użyte przy produkcji przywożonych towarów.
AG – Materiały zużyte przy produkcji przywożonych towarów.
AH – Prace inżynieryjne, badawcze, artystyczne i projektowe oraz plany i szkice, wykonywane poza Unią Europejską i niezbędne do produkcji przywożonych towarów.
AI – Honoraria, tantiemy autorskie i opłaty licencyjne.
AJ – Dochód z tytułu dalszej odsprzedaży, dyspozycji lub użytkowania przywiezionych towarów, który przypada sprzedającemu.
AK – Koszty transportu, opłaty załadunkowe i manipulacyjne oraz koszty ubezpieczenia do miejsca wprowadzenia do Unii Europejskiej.
AL – Płatności pośrednie i inne (art. 70 UKC).
AN – Doliczenia na podstawie pozwoleń wydanych zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.
Uwaga! Elementy odnoszące się do kodu AN (w pozwoleniu wydanym zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 określone procentowo) w Polu 44 należy przeliczyć i podać w formie kwotowej w PLN ze znakiem „+” (w komunikatach do systemu AIS/IMPORT nie podaje się znaku „+”).
Przykład: W pozwoleniu określono stawkę zryczałtowaną na element odnoszący się do kodu AN w wysokości 10%. W Polu 44 zgłoszenia celnego nie podaje się „AN 10%”, lecz obliczoną już wartość tego elementu w formie kwotowej tj. np. „AN = 25,30”.
Uwaga! Istnieje możliwość wielokrotnego podania tego samego kodu korekty w jednej pozycji towarowej, np. dwie korekty z wykorzystaniem kodu AK, gdzie wartość jednej korekty, to koszty transportu, a drugiej korekty, to koszty ubezpieczenia
2.3.36.8.2 Elementy odejmowane od wartości z Pola 42, jeśli są w niej zawarte (określone na mocy art. 72 UKC)
BA – Koszty transportu po przybyciu do miejsca wprowadzenia.
BB – Koszty związane z pracami budowlanymi, instalacyjnymi, montażowymi, obsługą lub pomocą techniczną, które zostały wykonane po przywozie.
BC – Należności celne przywozowe lub inne opłaty płatne w Unii w związku z przywozem lub sprzedażą towarów.
BD – Odsetki.
BE – Opłaty za prawo do kopiowania przywiezionych towarów w Unii Europejskiej.
BF – Prowizje od zakupu.
BG – Odliczenia na podstawie pozwoleń wydanych zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446.
Uwaga! Elementy odnoszące się do kodu BG (w pozwoleniu wydanym zgodnie z art. 71 rozporządzenia delegowanego (UE) 2015/2446 określone procentowo) w Polu 44 należy przeliczyć i podać w formie kwotowej w PLN ze znakiem „-” (w komunikatach do systemu AIS/IMPORT nie podaje się znaku „-”).
Przykład: W pozwoleniu określono stawkę zryczałtowaną na element odnoszący się do kodu BG w wysokości 10%. W Polu 44 nie podaje się „BG 10%”, lecz obliczoną już wartość tego elementu w formie kwotowej tj. np. „BG = (-) 25,30”.
2.3.36.8.3 Kody odnoszące się do kosztów wchodzących w skład podstawy opodatkowania podatkiem VAT i podatkiem akcyzowym
O ile elementy te nie zostały włączone do wartości celnej, to należy podać:
074A – wliczane do podstawy opodatkowania podatkiem akcyzowym w przypadku importu samochodu osobowego – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – koszty prowizji, transportu i ubezpieczenia, a zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w dokumencie przewozowym lub innym dokumencie, na podstawie którego samochód jest importowany.
071V – wliczane do podstawy opodatkowania podatkiem VAT koszty dodatkowe, takie jak koszty prowizji, opakowania, transportu i ubezpieczenia – o ile nie zostały włączone do wartości celnej – ponoszone do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Przez pierwsze miejsce przeznaczenia rozumie się miejsce wymienione w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, na podstawie którego towary są importowane. W przypadku braku takiej informacji za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.
Uwaga! Do podstawy opodatkowania podatkiem VAT wchodzą także koszty opakowania, załadunku, przeładunku lub wyładunku, a w przypadku kosztów portowych/terminalowych opłaty THC, które są bezpośrednio związane z importem towarów, które zostały już poniesione do pierwszego miejsca przeznaczenia na terytorium kraju, jak również wynikające z transportu do innego miejsca przeznaczenia znajdującego się na terytorium Unii Europejskiej, jeżeli miejsce to jest znane w momencie dokonania importu. Ponadto, dla potrzeb podatku VAT, w przypadku braku informacji o pierwszym miejscu przeznaczenia w liście przewozowym lub jakimkolwiek innym dokumencie przewozowym, za pierwsze miejsce przeznaczenia uważa się miejsce pierwszego przeładunku na terytorium kraju.
072X – wysokość kwoty stanowiącej wartość podatkowych znaków akcyzy wpłacanej przez importera w celu ich otrzymania, podawana w pełnych złotych polskich.
073V – wliczana do podstawy opodatkowania podatkiem VAT kwota opłaty paliwowej oraz opłaty emisyjnej w imporcie.
2.3.36.8.4 Inne kody
080B – wartość towaru wywiezionego podawana w zgłoszeniu przywozowym kończącym procedurę uszlachetniania biernego, w przypadku, gdy w zgłoszeniu podawana jest wartość celna towaru (wypełnia się pole 47).
1PL17 – oświadczenie zgłaszającego, że spełniony jest warunek bezpośredniego przywozu/transportu/zakazu manipulacji/niezmienności.
Warunkiem zastosowania preferencji celnych z tytułu pochodzenia towaru jest jego bezpośredni przywóz z kraju pochodzenia do UE (wyjątkiem jest przywóz z kraju, z którym ma zastosowanie kumulacja pochodzenia, co uznaje się także za bezpośredni przywóz). Identyczny warunek dotyczy przywozu towarów z Turcji w ramach unii celnej. Warunek ten jest także określany w przepisach jako warunek bezpośredniego transportu, zakaz manipulacji, niezmienność, itp.
Oznacza to, że produkty zgłoszone do dopuszczenia do obrotu w Unii muszą być tymi samymi produktami, co produkty wywiezione z kraju ich pochodzenia lub z kraju, z którym stosowana jest kumulacja pochodzenia. Nie mogą być zmieniane, przekształcane w jakikolwiek sposób, ani poddawane operacjom innym niż operacje służące zachowaniu ich w dobrym stanie podczas transportu czy składowania (także w krajach trzecich). W przypadku wnioskowania o preferencje 2** lub 3** lub 4** spełnienie warunku bezpośredniego przywozu deklaruje się podając w Polu 44 kod krajowy 1PL17.
W przypadku wątpliwości co do spełnienia tego warunku organ celny może zażądać od importera udokumentowania bezpośredniego przywozu towaru. Jeżeli warunek bezpośredniego przywozu nie jest spełniony, produkty nie mogą korzystać z preferencyjnego traktowania taryfowego.
Uwagi ogólne do Pola 44
Uwaga 1! Wszystkie kwoty wpisywane w tym polu muszą być wyrażone w złotych polskich, dlatego też w prawym dolnym rogu pola (w wykropkowanej części Pola) wpisać należy symbol PLN.
W przypadku, gdy symbol ten podany zostanie jedynie w Polu 44 odnoszącym się do pierwszej pozycji towarowej zgłoszenia, informacja ta będzie uważana za ważną dla wszystkich pozycji towarowych zgłoszenia.
Uwaga 2! Wartość kosztów transportu należy doliczać lub odliczać od wartości pozycji wynikającej z faktury według masy brutto towaru; jeśli wartość kosztów transportu jest zależna od wartości przewożonego towaru, to koszty transportu należy rozliczyć na poszczególne pozycje, proporcjonalnie do wartości pozycji.
Wartość ubezpieczenia przesyłki należy rozliczać na poszczególne pozycje według wartości.
W wypadku, gdy ubezpieczenie i koszty transportu są podane łącznie, to należy wartości rozliczać według zasady przyjętej dla kosztów transportu.
2.3.37 POLE 46 – Wartość statystyczna
Zasada ogólna
Wartość statystyczna oznacza przybliżoną wartość teoretyczną towarów w chwili i w miejscu wprowadzenia ich na terytorium państwa członkowskiego, w którym znajdowały się w chwili zwolnienia do procedury celnej („państwo członkowskie przywozu”). Wartość statystyczna ma się odnosić do tego państwa członkowskiego.
W związku z powyższym wartość statystyczna obejmuje (wewnętrzną) wartość towarów oraz poniesione lub obliczone koszty transportu i ubezpieczenia z punktu wyjścia transportu do miejsca wprowadzenia do tego państwa członkowskiego.
Przykład:
Towary są przywożone do Polski ze Stanów Zjednoczonych (przez Niderlandy i Niemcy); warunki dostawy są następujące: „CIP Łódź”. Przywozowe zgłoszenie celne jest składane w Łodzi i tam też przedstawiane są towary.
Ponieważ towary w chwili zwolnienia fizycznie znajdują się w Polsce, wartość statystyczna jest wartością teoretyczną w miejscu wprowadzenia do Polski na granicy polsko-niemieckiej; odpowiada to cenie „CIP na granicy polsko-niemieckiej”.
Wartość towarów
Wartość statystyczna jest oparta na wartości towarów:
- wartość towarów jest wartością celną, jeżeli ta ostatnia jest ustalona (tytuł II rozdział 3 UKC „WARTOŚĆ CELNA TOWARÓW”);
- jeżeli wartość celna nie jest ustalona, wartość towarów odpowiada:
- w przypadku sprzedaży lub nabycia: cenie faktycznie zapłaconej lub należnej za przywożone towary,
- w innych przypadkach: cenie, która zostałaby racjonalnie zafakturowana do celów przywozu, gdyby przywożone towary były przedmiotem transakcji sprzedaży lub nabycia zawartej między kupującym i sprzedającym, którzy nie są ze sobą powiązani.
Przykład:
Towary są przywożone do Polski z Bośni i Hercegowiny i dostarczane transportem drogowym. Producent sprzedał towary polskiemu klientowi określając ich cenę na bazie „CIP Warszawa” na kwotę 10 000,00 EUR.
Koszty transportu obejmujące odcinek od zewnętrznej granicy UE do Warszawy wynoszą 1 000,00 EUR.
Jeżeli organy celne nie ustalą wartości celnej, wartość towarów wynosi 10 000,00 EUR.
Jeżeli organy celne ustalą wartość celną towarów (w odniesieniu do miejsca ich wprowadzenia do Unii), tę wartość celną (~ 9 000 EUR: wartość transakcyjna pomniejszona o koszty transportu wewnątrz UE) uznaje się za wartość towarów.
Inne koszty
Wartość statystyczna musi obejmować wyłącznie koszty dodatkowe. Są to rzeczywiste lub obliczone koszty transportu oraz koszty ubezpieczenia, jeżeli takie zostały poniesione, obejmują one jednak tylko tę część podróży, która miała miejsce poza statystycznym terytorium „państwa członkowskiego przywozu”. Jeżeli koszty transportu lub ubezpieczenia nie są znane, należy je wiarygodnie oszacować na podstawie kosztów zazwyczaj ponoszonych lub należnych za takie usługi (z uwzględnieniem przede wszystkim różnych środków transportu, jeżeli są one znane).
Inne koszty związane z wartością celną
Wartość celna na granicy UE musi zostać uzupełniona kosztami dodatkowymi związanymi z transportem do granicy państwa członkowskiego przywozu. Jeżeli wartość celna zawiera koszty dodatkowe ponoszone po przekroczeniu granicy państwa członkowskiego przywozu (np. „miejsce przeznaczenia CIF”), kosztów tych nie należy uwzględniać w wartości statystycznej. W stosownym przypadku całość „innych kosztów” należy proporcjonalnie podzielić, np. według długości przebytej trasy w kilometrach.
„Inne koszty” dotyczące więcej niż jednej pozycji na zgłoszeniu przywozowym
Jeżeli koszty dodatkowe (takie jak transport i ubezpieczenie) dotyczą kilku pozycji na zgłoszeniu przywozowym, odnośne koszty dodatkowe dotyczące każdej pozycji z osobna należy obliczyć proporcjonalnie, np. według masy lub objętości.
Wartość statystyczna w przypadku przetwarzania (przywóz)
Ma to zastosowanie tylko wówczas, gdy transakcja handlowa nie jest umową sprzedaży, lecz stanowi umowę o świadczenie usług (umowa o „przetwórstwo”).
- Przywóz w celu uszlachetniania czynnego
W przypadku towarów, które mają zostać wprowadzone do Unii w celu uszlachetniania czynnego, wartość statystyczną należy określić na podstawie wartości towaru nieprzetworzonego.
- Powrotny przywóz po uszlachetnianiu biernym
W przypadku towarów, które przeszły procedurę uszlachetniania biernego i wróciły do Unii, wartość statystyczną należy określić na podstawie wartości uprzednio wywiezionych towarów nieprzetworzonych i wartości dodanej podczas przetwarzania.
Przykład:
Polskie przedsiębiorstwo wysyła maszynę na Ukrainę w ramach umowy o wykonanie usługi w celu udoskonalenia technicznego. Maszyna ta przy powrotnym przywozie będzie podlegała opłatom celnym, zatem proces udoskonalania przeprowadza się w ramach procedury celnej uszlachetniania biernego.
Wartość rynkowa („wartość godziwa”) maszyny w chwili czasowego wywozu w celu uszlachetniania biernego (kod procedury celnej 2100) wynosi 1 000,00 EUR, zaś ukraiński przetwórca wystawia fakturę na kwotę 300,00 EUR za usługę przetwarzania plus 70,00 EUR za dodane części pochodzące z Ukrainy. Obliczone koszty transportu z miejsca przetwarzania do granicy polski-ukraińskiej wynoszą 5,00 EUR.
Polskie przedsiębiorstwo dokonuje powrotnego przywozu maszyny (kod procedury celnej 6121). Wartość statystyczna towarów podlegających powrotnemu przywozowi wynosi 1 375,00 EUR i obejmuje:
wartość towarów nieprzetworzonych: |
1 000,00 |
wartość dodaną podczas przetwarzania: |
370,00 (300,00 + 70,00) |
koszt ubezpieczenia/transportu do granicy: |
5,00 |
|
1 375,00 |
Do celów ustalenia wartości statystycznej w przypadku powrotnego przywozu wartość rynkowa przetworzonej maszyny nie ma znaczenia.
Przeliczanie waluty
Wartość statystyczna musi być wyrażona w walucie krajowej państwa członkowskiego, w którym składane jest zgłoszenie celne. Wartości podane np. w dokumentach i wyrażone w innej walucie (np. w zafakturowanej walucie towarów), należy przeliczyć. Kursem wymiany walut, który należy stosować, jest kurs z dnia przyjęcia zgłoszenia celnego zgodnie z unijnymi przepisami celnymi dotyczącymi przeliczania waluty w celu ustalenia wartości celnej (art. 146 UKC-RW).
Przykłady (wartość statystyczna NIE oparta na wartości celnej)
- Warunki dostawy EXW „Miejsce wysyłki” (zafakturowana kwota nie obejmuje kosztów frachtu)
Wartość statystyczna = kwota zafakturowana + koszty frachtu (koszty dodatkowe takie jak transport i ubezpieczenie) z miejsca wysyłki do granicy państwa członkowskiego przywozu.
Zgodnie z warunkami dostawy „EXW”, aby uzyskać wartość statystyczną, należy uwzględnić koszty frachtu do granicy państwa członkowskiego przywozu.
Kwota zafakturowana nie jest wyrażona w walucie krajowej, więc musi zostać przeliczona.
Kwota zafakturowana dla jednej pozycji: 6 000,00 USD
Obliczone koszty frachtu i ubezpieczenia do granicy państwa członkowskiego przywozu = 2 000,00 USD.
|
USD $ |
Kurs wymiany |
PLN |
---|---|---|---|
Kwota zafakturowana |
6 000,00 |
3,2500 |
19 500 |
Fracht |
2 000,00 |
3,2500 |
6 500 |
|
|
|
26 000 |
Należy podać wartość statystyczną: 26 000
- Powrotny przywóz po uszlachetnianiu biernym (naprawa).
Wartość statystyczna wywożonych czasowo towarów, np. maszyn |
30 000,00 EUR |
+ koszty naprawy |
1 000,00 EUR |
+ koszt transportu: fracht, ubezpieczenie1 |
100,00 EUR |
Wartość statystyczna: 31 100,00 EUR (należy przeliczyć i podać w PLN)
1Koszty transportu poza statystyczne terytorium państwa członkowskiego przywozu (od granicy państwa członkowskiego wywozu do miejsca przetwarzania i z tego miejsca do granicy państwa członkowskiego przywozu).
Przykłady (wartość statystyczna oparta na wartości celnej)
- Warunki dostawy EXW „Miejsce wysyłki” (zafakturowana kwota nie obejmuje kosztów frachtu)
Wartość statystyczna = wartość celna + koszty frachtu (koszty dodatkowe takie jak transport i ubezpieczenie) z miejsca wprowadzenia do Unii do granicy państw członkowskich
Przykład:
Kwota zafakturowana dla jednej pozycji = 3 200,00 EUR
Koszty prowizji (z wyjątkiem prowizji od zakupu) = 240,00 EUR
Całkowite koszty frachtu: miejsce wysyłki → miejsce przeznaczenia = 2 000,00 EUR
Całkowita odległość = 2 000 km,
(odległość:
- miejsce wysyłki → UE = 1 000 km,
- UE → granica państwa członkowskiego przywozu = 500 km,
- granica państwa członkowskiego przywozu → miejsce przeznaczenia = 500 km)
Proporcjonalne koszty frachtu: miejsce wysyłki → UE = 1 000,00 EUR
Proporcjonalne koszty frachtu UE -> granica państwa członkowskiego przywozu = 500,00 EUR
Wartość celna: 4 440,00 EUR (3 200,00 EUR + 240,00 EUR + 1 000,00 EUR)
Należy podać wartość statystyczną: 4 940,00 (= wartość celna 4 440,00 EUR + koszty frachtu UE → granica państwa członkowskiego przywozu 500,00 EUR)
- Warunki dostawy FOB „Ustalone miejsce dostawy” (kwota zafakturowana obejmuje koszty frachtu od miejsca wysyłki do ustalonego miejsca dostawy)
Wartość statystyczna = kwota zafakturowana + koszty frachtu (koszty dodatkowe takie jak transport i ubezpieczenie) z ustalonego miejsca dostawy do miejsca wprowadzenia do Unii + koszty frachtu (koszty dodatkowe takie jak transport i ubezpieczenie) od miejsca wprowadzenia do Unii do granicy państwa członkowskiego przywozu.
Kwota zafakturowana dla dwóch pozycji:
pozycja 1 (50 kg) 1 200,00 EUR
pozycja 2 (100 kg) 13 500,00 EUR
ubezpieczenie pozycja 1 200,00 EUR
ubezpieczenie pozycja 2 400,00 EUR
koszt opakowania nieuwzględniony w zapłaconej cenie za pozycję 1: 50,00 EUR i za pozycję 2: 89,00 EUR
koszt prowizji nieuwzględniony w zapłaconej cenie za pozycję 2: 800 EUR
ogółem 16 239,00 EUR
Koszty frachtu z ustalonego miejsca dostawy do granicy Unii dla pozycji 1: 100,00 EUR i dla pozycji 2: 200,00 EUR
Koszty frachtu z granicy Unii do granicy państwa członkowskiego dla pozycji 1: 50,00 EUR i dla pozycji 2: 100,00 EUR
Wartość celna:
pozycja 1: 1 550,00 (1 200,00+200,00+50,00+100,00)
pozycja 2: 14 989,00 (13 500,00+400,00+89,00+800,00+200,00)
Należy podać następujące wartości statystyczne:
pozycja 1: 1 600,00 (wartość celna + 50,00)
pozycja 2: 15 089,00 (wartość celna + 100,00)
- Warunki dostawy DAP „Miejsce przeznaczenia” (kwota zafakturowana obejmuje koszty frachtu od miejsca wysyłki do miejsca przeznaczenia)
Wartość statystyczna = kwota zafakturowana – koszty frachtu (koszty dodatkowe takie jak transport i ubezpieczenie) od granicy państwa członkowskiego przywozu do miejsca przeznaczenia.
Przykład:
Kwota zafakturowana dla dwóch pozycji obejmuje
cenę pozycji 1 (100 kg) 1 500,00 USD
cenę pozycji 2 (50 kg) 2 240,00 USD
ogółem 3 740,00 USD
Koszty frachtu od granicy państwa członkowskiego do miejsca przeznaczenia mają wynieść 300 USD.
Kurs wymiany: 3,2500 PLN = 1 USD. Stosunek kosztów frachtu pomiędzy pozycjami 1 i 2 wynosi 2:1 pod względem masy.
|
USD |
Koszty podlegające odliczeniu |
Wartość statystyczna w USD |
Kurs wymiany |
Wartość statystyczna w PLN |
---|---|---|---|---|---|
pozycja 1 |
1 500,00 |
200,00 |
1 300,00 |
3,2500 |
4 225,00 |
pozycja 2 |
2 240,00 |
100,00 |
2 140,00 |
3,2500 |
6 955,00 |
Należy podać następujące wartości statystyczne:
pozycja 1 4 225,00
pozycja 2 6 955,00
W przypadku gdy wartość statystyczna towaru jest inna niż wartość celna towaru (kwota podana w polu 47 w kolumnie „Podstawa opłaty” dla typu opłaty A00), to w Polu 44 zgłoszenia celnego należy wpisać odpowiednio:
- kod 1STW, a po nim łączną kwotę korekt o jaką została powiększona wartość statystyczna w odniesieniu do wartości celnej towaru lub
- kod 2STW, a po nim łączną kwotę korekt o jaką została pomniejszona wartość statystyczna w odniesieniu do wartości celnej towaru.
Uwaga! Jeżeli w zgłoszeniu celnym po uszlachetnianiu biernym wartością celną jest koszt przetworzenia, to do wartości statystycznej należy dodać kwotę podaną po kodzie 080B.
W przypadku, gdy w zgłoszeniu nie jest podawana wartość celna towaru (nie wypełnia się pola 47), to wartość statystyczną oblicza się zgodnie z powyższymi zasadami bez podawania w Polu 44 kodów 1STW lub 2STW.
Kwotę korekt należy podawać bez operatorów (+) i (-).
Przykład: 1STW = 180, 2STW= 240
Wartość statystyczną podaje się w pełnych polskich złotych (bez miejsc po przecinku). Zaokrąglenie do pełnych złotych następuje w ten sposób, że końcówki poniżej 50 groszy pomija się, a końcówki wynoszące 50 i więcej groszy podnosi się do pełnych złotych.
Powyższa zasada nie ma jednakże zastosowania, gdy obliczona wartość statystyczna jest mniejsza niż 50 groszy - w takich przypadkach należy podać wartość 1 PLN (nie jest możliwe podawanie w polu 46 wartości „0”).
2.3.38 POLE 47 – Obliczanie opłat
Należy podać odpowiednią podstawę opłaty (np. wartość, masę) używając odpowiednich kodów określonych w Części IV Instrukcji; w każdym przypadku należy podać następujące informacje:
- rodzaj opłaty (np. podatek akcyzowy),
- podstawa opłaty,
- zastosowana stawka opłaty,
- kwota opłaty wymagana do zapłaty,
- wybrany sposób płatności.
Kwoty wpisywane w tym polu muszą być wyrażone w polskich złotych.
2.3.39 POLE 48 – Płatność odroczona
Należy wpisać, kiedy to niezbędne, dane odnoszące się do danego pozwolenia.
Pola tego nie należy wypełniać w przypadku ubiegania się o udzielenie pozwolenia na odroczenie w formie, o której mowa w art. 110 lit. a UKC.
W przypadku korzystania z odroczenia w formach, określonych w przepisie art. 110 lit. b oraz w przepisie art. 110 lit. c UKC, należy wpisać numer pozwolenia na odroczenie terminu płatności należności.
Podany numer musi być numerem pozwolenia na odroczenie terminu płatności należności celnych wydanego w stosunku do osoby, która określona jest w polu 8 lub 14 zgłoszenia celnego i która jednocześnie będzie dłużnikiem należności wynikających ze zgłoszenia celnego, tj. zgłaszającym lub osobą, na rzecz której dokonywane jest zgłoszenie celne.
- Pozwolenia na stosowanie odroczeń wydane i ważne tylko w Polsce mają następującą strukturę numeru:
Na strukturę numeru pozwolenia (an17) składają się kolejno następujące po sobie elementy:
- kod kraju – PL (a2);
- kod rodzaju pozwolenia – DPO (a3);
- kod organu celnego, który wydał pozwolenie (n6);
- rok wydania pozwolenia (n2) np. dla roku 2017 należy wpisać „17”;
- wyróżnik cyfrowy (numer ewidencyjny) pozwoleń wydanych przez dany organ celny (n4).
Przykład: PLDPO400000160001 – pozwolenie na odroczenia wydane przez Dyrektora Izby Administracji Skarbowej w Warszawie, któremu przydzielił on wyróżnik cyfrowy 00001.
Uwaga! W zgłoszeniu celnym numer pozwolenia wpisuje się jako ciąg znaków alfanumerycznych (bez użycia ukośników, kropek, itp.).”.
- Pozwolenia na stosowanie odroczeń ważne również w innych państwach członkowskich (wydane w systemie CDS) mają następującą strukturę numerów:
Na strukturę numerów pozwolenia (an35) składają się kolejno następujące po sobie elementy:
- kod kraju – PL (a2);
- kod rodzaju pozwolenia DPO (a3);
- kod organu celnego, który wydał pozwolenie (an8);
- myślnik (-) rozdzielający kod organu z rokiem wydania pozwolenia;
- rok wydania pozwolenia (n4) np. dla roku 2017 należy wpisać „2017”;
- myślnik (-) rozdzielający rok wydania z wyróżnikiem cyfrowym (numerem ewidencyjnym);
- wyróżnik cyfrowy (numer ewidencyjny) pozwoleń nadany automatycznie przez unijny system CD, na który to numer składają się dwa elementy: przypadkowe znaki (ang. „random characters”) (a3) oraz wyróżnik cyfrowy (n..12).
Przykład: PLDPOPL445000-2017-jhg1245
Uwaga! W zgłoszeniu celnym numer pozwolenia wpisuje się jako ciąg znaków alfanumerycznych (bez użycia ukośników, myślników, kropek, itp.).
2.3.40 POLE 49 – Oznaczenie składu
Używając odpowiedniego kodu z Części IV Instrukcji wpisać dane odnoszące się do składu.
Pole to powinno zostać wypełnione, także w przypadku, gdy zgłoszenie o objęcie towarów procedurą celną wykorzystywane jest do zakończenia procedury składowania celnego.
2.3.41 POLE 54 – Miejsce i data, podpis i nazwisko zgłaszającego/ przedstawiciela
Wpisać należy miejsce i datę wypełnienia zgłoszenia celnego.
Z zastrzeżeniem szczególnych przepisów dotyczących zgłoszenia składanego z wykorzystaniem systemów komputerowych, oryginał odręcznego podpisu osoby musi znajdować się na egzemplarzu, który ma pozostać w urzędzie przywozu; po podpisie powinno zostać podane pełne nazwisko tej osoby oraz kontaktowy numer telefonu.
Jeżeli zgłaszający jest osobą prawną, podpisujący po podpisie oraz po podaniu pełnego imienia i nazwiska, powinien podać także swoje umocowanie do działania (stanowisko) oraz kontaktowy numer telefonu.
Po znajdującej się w Polu 54 adnotacji „Kartę 8 otrzymałem, zostałem powiadomiony o kwocie należności wynikającej z długu celnego”, osoba odbierająca kartę 8 (nawet w przypadku, gdy podała już raz w tym polu wszystkie niezbędne dane) dokonuje analogicznych zapisów (data, podpis, imię, nazwisko, umocowanie do działania) z ta różnicą, iż nie podaje się numeru telefonu kontaktowego.
Komunikat elektroniczny przekazywany do systemu AIS/IMPORT
Atrybut: Osoba Podpisująca Dokument
W tym atrybucie należy obligatoryjnie podać imię i nazwisko osoby podpisującej dokument oraz fakultatywnie adres email i telefon kontaktowy.
Jeżeli osobą podpisującą dokument jest agent celny wpisany w Polsce na listę agentów celnych, to obowiązkowo podaje się również numer wpisu na listę agentów celnych składający się z 6 cyfr (od 000001 do 999999) oraz datę wpisu (struktura rrrr-mm-dd).
Przykład:
Data wpisu: 2000-04-05
Numer wpisu: 018999
Osoba mająca status agenta celnego uzyskany w innym państwie niż w Polsce, która nie jest wpisana na listę agentów celnych w Polsce, nie wypełnia elementu dotyczącego agenta celnego.